Origineel
Need to gather all the pieces and to center my thoughts
Visualize you close to me
Cos you know baby I can’t see you through a dark night
Such a fine line that you walk
Rain keeps pouring acid on my skin
And my soul turns into metal
She has turned this bed into a tomb
And brought death right through to me
I have stayed in your solar lights
Stayed so long that I’m too blind
Way too blind to see myself
Way too weak that I could tell
I have never felt a rain like this before
Never thought that I could drown in you
Stayed too long in your solar lights
Such a beautiful shade in a beautiful lie
All the city lights and answers in the halos they form
Such a sad sad sight to see
I have seen her in a portrait of a dark light
Such a fine line that she walks
I have shattered pages but remembered
Thanks to her I’m made of metal
She has took this soul for a ride
But it’s way too late for me
Drops of pain rain down
Don’t let me drown
I have stayed in your solar lights
Stayed so long that I’m too blind
Way too blind to see myself
Way too weak that I could tell
I have never felt a rain like this before
Never thought that I could drown in you
Stayed too long in your solar lights
Such a beautiful shade in a beautiful
Why don’t you kill me?
Take a little more
Why don’t you scream when I drown in you?
(Oh God I’ve) stayed too long in your solar lights
Such a beautiful shade in a beautiful lie
Vertaling
Ik moet alle stukken verzamelen en mijn gedachten centreren.
Visualiseer je dicht bij me
Omdat je weet schat, dat ik je niet kan zien in een donkere nacht.
Zo’n dunne lijn die je bewandelt
Regen blijft zuur op mijn huid gieten
En mijn ziel verandert in metaal.
Ze heeft dit bed in een graf veranderd
En bracht de dood recht door me heen
Ik ben in jouw zonlicht gebleven
Zo lang gebleven dat ik te blind ben
Veel te blind om mezelf te zien
Veel te zwak dat ik het kon zien
Ik heb nog nooit een regen als deze gevoeld
Nooit gedacht dat ik in jou kon verdrinken
Te lang in jouw zonlicht gebleven
Zo’n mooie schaduw in een mooie leugen
Al de stadslichten en antwoorden in de halo’s die ze vormen
Zo’n triest gezicht om te zien
Ik heb haar gezien in een portret van een donker licht
Zo’n fijne lijn die ze bewandelt
Ik heb pagina’s verbrijzeld maar onthouden
Dankzij haar ben ik van metaal
Ze heeft deze ziel meegenomen voor een ritje
Maar het is veel te laat voor mij
Druppels van pijn regen naar beneden
Laat me niet verdrinken
Ik ben in jouw zonlicht gebleven
Ik ben zo lang gebleven dat ik te blind ben
Veel te blind om mezelf te zien
Veel te zwak dat ik het kon zien
Ik heb nog nooit een regen als deze gevoeld
Nooit gedacht dat ik in jou kon verdrinken
Te lang in je zonlicht gebleven
Zo’n mooie schaduw in een mooie
Waarom vermoord je me niet?
Neem een beetje meer.
Waarom gil je niet als ik in je verdrink?
Ik heb te lang in je zonnelichtjes gelegen
Zo’n mooie schaduw in een mooie leugen