Wever van het leven, laat me kijken en zien Het patroon van mijn voorbije leven Getoond op uw wandtapijt Slechts voor een seconde, een blik op uw weefgetouw De bloem van mijn jeugd zou in deze kamer kunnen verschijnen Toont het van mijn jeugd tranen van gisteren Gebroken harten in een hart toen liefde voor het eerst op mijn pad kwam Veranderde de patronen van de levenslijn toen ik een man werd Een toegevoegde aura onnoemelijk vermengt toen ik om haar hand vroeg Heeft jouw gouden naald zijn draad maagdelijk wit gezaaid Als geliefden omhelsden we elkaar als één op onze huwelijksnacht Heb jij alle vreugden vastgelegd, de geboorte van onze eerste zoon Het geluk van familie maakte een broer voor de ene Het groeien van de broers, de mannelijkheid die groeide Is het er in detail, is het er om te bekijken Worden de vonken van het leven helder als ze een voor een trouwen Om te leven als vaders, echtgenoten, los van het leven dat ze hebben geleid Zijn de draden van mijn geliefde afgesneden toen ze op leeftijd te ruste werd gelegd Mijn verdriet maakt een plek zwart op onze geweven kuif Een samenkomst voor de laatste keer toen haar kist langzaam lag As tot as, stof tot stof, op een dag zullen we herwinnen Laat het de bezoeken zien toen kleinkinderen op mijn knie Maar alleen het horen van gelach toen de leeftijd mijn zicht ontnam Eindelijk door deze laatste jaren van eenzaamheid misschien Vervaagt bij het zien een vallende ster uit je tapijt Maar wacht, daar in de verte uw weefgetouw ik denk dat ik zie Zou het kunnen dat je me na al mijn gebeden hebt verhoord Na dagen van afvragen zie ik de reden waarom Je hebt het tot deze minuut bewaard want ik sta op het punt te sterven Wever van het leven, eindelijk kan ik nu zien Het patroon van mijn voorbije leven op uw tapijt