Fluisteringen van vooruitgang in je leven, maar wat het waard is kan je niet beslissen, Het is jij tegen de wereld nu, een juweel op zijn plaats, maar ik zal je hoek bevechten, geblinddoekt kilometers ver weg, nooit de handdoek in de ring gooien. Is dit wat je dacht dat het zou zijn? Lippenstift, kaarten en vaarwel, kogels van goud je stralen scheen, Ik neem je allemaal voor lief, het leven in kom droeg rechtdoor, zo goed om nu je stem te horen. Je bent als een visionair van laat voor je tijd, zak op je rug je loopt de gele bakstenen weg, en ze zullen je zien cementeren in de scheuren, Ik had nooit gedacht dat je zo zou vertrekken, Ik probeerde mezelf voor de gek te houden, omdat ik wist wat ik zou missen, Ik mis je ’s morgens en ’s avonds als laatste, Ik hou van de manier waarop je de dingen ziet, Je hebt die kijk op het leven zo juist, Neem het zoals het komt, lieverd, is wat je altijd zei, Mijn gedachten pakten diezelfde dag nog hun koffers. Maandagochtend, vrees het licht, Ik heb een half uur gewacht gisteravond, om iets te krijgen waar ik niet voor kan betalen, Het is hetzelfde sinds je begon, nu ben ik weer terug bij het begin van het einde.