Hij voer over de zeeën naar Normandië Hij had de kaarten klaarliggen Hij had een boot en een zeil “Jack’s Girl” aan zijn arm Maar niemand ziet de sterren zo helder Niemand zwemt ’s nachts alleen Ik mis hem als een hartaanval En Neptunes zal hem niet terugbrengen Hij waakt het meest over mij Hij waakt over mij Hij waakt over mij het allerbeste Hij waakt over mij Diepte van het golvende getij Heel de zee neemt afscheid En de maan dompelt zich af om vier uur De zee houdt geen score bij Hij waakt over mij het langst Hij waakt over mij Hij waakt over mij het mooist Hij waakt over mij Zoetheid van de zoute wind Diepte van liefde als het net begint Een pint voor mij en een voor jou Breng een toast uit met allen die het wisten