Muren van steen – het leven ingekapseld Krankzinnige stemmen omringen Vernietigen mijn gevoel van menselijkheid Mijn leven wordt leeggezogen door ijdelheid De kalmte van de moordenaar gloeit in mijn ogen Als de beloning voor onschuld terugbetaalt Hoor mijn geschreeuw vanuit de stilte Mijn kwelling – mijn vicieuze dromen zullen mijn wraak zijn Ik zie mijn geestelijke gezondheid weerspiegeld in de steen Beelden flitsen voorbij als in dromen Nachtmerries die nooit zullen eindigen Krankzinnigheid nadert Ik kan het gevoel van zijn entiteit voelen Ik ben een kind van schande geworden Er is geen vergeving in deze ogen Ik draag hun gewicht in de grond van het einde Ik hoor hun leugens echoën in mijn hoofd Ik zie mijn geestelijke gezondheid weerspiegeld in de steen Beelden die voorbij flitsen als in dromen Nachtmerries die nooit zullen eindigen Krankzinnigheid nadert Ik kan het gevoel van zijn entiteit voelen Ze zullen mijn kreten horen Vanuit de stilte van de steen Ze zullen mijn kreten horen Vanuit de stilte van de steen [Lead: Persson] [Lead: Holm] Ik ben veroordeeld door onzichtbare wetten Ik ben het slachtoffer van hun leugens Ik ben vermoord – van bloed van de moordenaar Ik ben de waanzin van hun genade geworden Ze aanschouwen mijn dood – ze zien mijn gezicht Elke dag – elke minuut – zal ik hen achtervolgen Ik ben de creatie van hun majestueuze krachten Ik ben de waanzin achter hun dode ogen Ze verwaarlozen hun krankzinnigheid Ik ben het portret van waanzin geworden Ik ben hun nachtmerrie geworden Hun krankzinnigheid is hier Mijn entiteit heeft zijn wraak gehad De wraak van mijn entiteit Het gesproken woord had de waarheid moeten zijn Jouw lot was voorspeld door mijn brutaliteit. Ik was de veroordeelde maar nu ben jij de gekooide Ik was de onschuldige – jij begroef je schuld in mij Nu lijd je onder de stenen van je majesteit