Origineel
Yeah,
Sometimes I feel like I’m climbing to the top of a broken ladder.
Serving up Silver on a Golden platter.
Pitching a fastball to an absent batter,
And cleaning off glass that’s already shattered.
Pitting myself up against the hatred and laughter,
People telling me that I’m not a “real rapper”.
Tellin myself that what you think about me don’t matter.
Because these ain’t your dreams, I’m chasing after.
I’m just looking for purpose, some meaning or fate,
Wondering why every single dream that I’ve chased,
Came close enough to taste but then, slipped away.
I found my meaning in the simplest of things.
I put the tip of a pen to my paper and my brain grew wings.
I found that I love this feeling, and all the things that it brings,
I found my calling in a room full of beaten down dreams.
Space stations they’re disguising as stars,
Choose to be a light in a world full of dark.
I thought I loved a girl but realized that we’re better apart,
But at that moment didn’t know if it was my brain or my heart.
My soul is here for you to take it or leave it,
I see by the look on your face I know that you can barely believe it.
You thought you knew me before I started making all this music,
I knew I wouldn’t be an artist until the moment I choose it.
How come we’re all afraid of our own flaws?
People tell me the world’s just dogs eating dogs,
Trust me, my man, you don’t want none of these jaws,
I’ll bite ya face off and then I’ll pause for applause.
It’s hard to find meaning, that’s what I know.
How’s a girl supposed to feel worth something when y’all calling her a hoe to her face,
Just so you feel better about yo own mistakes.
Wondering you look in the mirror and see someone fake.
So say what you want, just know that I stopped listening.
At the end of the day, I know that I won’t be missing ya.
In fact,
why am I wasting these lines even taking the time to write about someone like you?
I don’t know.
I may be different.
And you may not like it.
But imma stay this way.
Even despite the way you say that I been changing lately feeling like you’re out the loop
but the loop is full of lack of truth the things you hear aren’t who I am,
that’s why I write.
To take a stand to show you all that I’m the man!
Now it’s time you play your hand let’s run it back, to where it all began.
I don’t remember.
Was it in July or some cloudy November or September?
If there’s one thing that I wish it’s that I could be a better son,
A better brother to my sisters better in all that I’ve done.
If you’re listening just know that my times just begun
It’s funny how you can be freezing standing right beneath the Sun.
Have you ever had so much to say that you spend all day wondering if you should stay or if you should go your way?
Cause I have.
I found my meaning in the simplest of things.
I put the tip of a pen to my paper and my brain grew wings
I found that I love this feeling, and all the things that it brings,
I found my calling in a room full of beaten down dreams.
You’re staring like I’m wearing all my clothes inside out.
If only you would’ve given me the benefit of the doubt.
I doubted myself first and look what I’ve found.
I don’t need drugs to get high when I float right off of the ground.
I don’t look down anymore, I’m not afraid to fall.
I got a focus so hard boy, call me Adderall.
She knows that I love her, I know that’s why she never calls.
You fighting some petty shit, I’m fighting for a different cause.
I started discovering myself as I grew much older.
Found that over time it feels like my heart grew colder.
I remember the first time, you cried in my shoulder.
It felt like the time around me started going much slower.
I found my purpose deep within myself.
I realized that if was a book I’d be way up on the third shelf,
Slowly rotting away, but then one fateful day,
I picked up a pen and started writing my story, my way.
Now I can’t stop writing, like I’ve found my true calling.
Planted my feet down realized that I’ve been free falling.
All the time that I wasn’t creating, I was just stalling.
If my life’s gonna be a fight I’m gonna be out here brawling.
It’s gonna be a journey, but I don’t feel nervous.
I’ve spent way too much of my life feeling worthless.
It’s up to me to find my own living purpose.
With every rhyme I write I know I’m just scratching the surface.
Vertaling
Ja,
Soms voel ik me alsof ik naar de top van een gebroken ladder klim.
Zilver serveer op een gouden schotel.
Een snelle bal werpen naar een afwezige slagman,
En glas schoonveeg dat al versplinterd is.
Ik neem het op tegen de haat en het gelach,
Mensen die me vertellen dat ik geen “echte rapper” ben.
Tegen mezelf zeggen dat wat je van me denkt er niet toe doet.
Omdat dit niet jouw dromen zijn, die ik najaag.
Ik ben op zoek naar een doel, een betekenis of het lot,
Ik vraag me af waarom elke droom die ik najoeg,
dichtbij genoeg kwam om te proeven, maar dan, weggleed.
Ik vond mijn betekenis in de simpelste dingen.
Ik zette de punt van een pen op mijn papier en mijn hersenen kregen vleugels.
Ik ontdekte dat ik van dit gevoel hou, en van alles wat het met zich meebrengt,
Ik vond mijn roeping in een kamer vol neergehaalde dromen.
Ruimtestations die ze vermommen als sterren,
Kies om een licht te zijn in een wereld vol van duisternis.
Ik dacht dat ik van een meisje hield, maar besefte dat we beter apart konden zijn,
Maar op dat moment wist ik niet of het mijn hersenen of mijn hart waren.
Mijn ziel is hier voor jou om te nemen of te laten,
Ik zie aan de blik op je gezicht dat je het nauwelijks kan geloven.
Je dacht dat je me kende voordat ik al deze muziek begon te maken,
Ik wist dat ik geen artiest zou zijn tot het moment dat ik ervoor koos.
Hoe komt het dat we allemaal bang zijn voor onze eigen gebreken?
Mensen vertellen me dat de wereld bestaat uit honden die honden eten,
Geloof me, man, je wilt geen van deze kaken,
Ik bijt je gezicht eraf en dan pauzeer ik voor applaus.
Het is moeilijk om betekenis te vinden, dat weet ik.
Hoe moet een meisje zich iets waard voelen als jullie haar een hoer noemen in haar gezicht,
zodat je je beter voelt over je eigen fouten.
Ik vraag me af of je in de spiegel kijkt en iemand ziet die nep is.
Dus zeg wat je wilt, maar weet dat ik niet meer luister.
Aan het einde van de dag, weet ik dat ik je niet zal missen.
In feite,
waarom verspil ik deze regels en neem ik de tijd om over iemand als jij te schrijven?
Ik weet het niet.
Ik ben misschien anders.
En misschien vind je het niet leuk.
Maar ik blijf zo.
Zelfs ondanks de manier waarop je zegt dat ik de laatste tijd verander, voel ik me alsof je uit de lus bent
maar de lus is vol van gebrek aan waarheid de dingen die je hoort zijn niet wie ik ben,
dat is waarom ik schrijf.
Om een standpunt in te nemen en jullie allemaal te laten zien dat ik de man ben!
Nu is het tijd om je hand te spelen, laten we het terug draaien, naar waar het allemaal begon.
Ik weet het niet meer.
Was het in juli of een bewolkte november of september?
Als er één ding is dat ik zou willen, dan is het dat ik een betere zoon zou zijn,
Een betere broer voor mijn zusters, beter in alles wat ik gedaan heb.
Als je luistert, weet dan dat mijn tijd net is begonnen.
Het is grappig hoe je kunt bevriezen als je recht onder de zon staat.
Heb je ooit zoveel te zeggen gehad dat je je de hele dag afvraagt of je moet blijven of dat je weg moet gaan?
Want ik wel.
Ik vond mijn betekenis in de simpelste dingen.
Ik zette de punt van een pen op mijn papier en mijn hersenen kregen vleugels.
Ik heb ontdekt dat ik van dit gevoel hou, en alles wat het met zich meebrengt,
Ik vond mijn roeping in een kamer vol neergeslagen dromen.
Je staart alsof ik al mijn kleren binnenstebuiten draag.
Had je me maar het voordeel van de twijfel gegeven.
Ik twijfelde eerst aan mezelf en kijk wat ik gevonden heb.
Ik heb geen drugs nodig om high te worden als ik zo van de grond zweef.
Ik kijk niet meer naar beneden, ik ben niet bang om te vallen.
Ik heb een focus zo hard jongen, noem me Adderall.
Ze weet dat ik van haar hou, ik weet dat ze daarom nooit belt.
Jij vecht voor een kleinigheid, ik vecht voor een andere zaak.
Ik begon mezelf te ontdekken toen ik veel ouder werd.
Ik ontdekte dat met de tijd mijn hart kouder werd.
Ik herinner me de eerste keer, dat je in mijn schouder huilde.
Het voelde alsof de tijd om me heen veel langzamer begon te gaan.
Ik vond mijn doel diep in mezelf.
Ik realiseerde me dat als ik een boek was, ik helemaal op de derde plank zou staan,
langzaam weg rottend, maar op een noodlottige dag,
pakte ik een pen en begon mijn verhaal te schrijven, op mijn manier.
Nu kan ik niet stoppen met schrijven, alsof ik mijn ware roeping heb gevonden.
Ik realiseerde me dat ik een vrije val maakte.
Al die tijd dat ik niet aan het creëren was, was ik gewoon aan het treuzelen.
Als mijn leven een gevecht wordt, dan zal ik hier zijn om te vechten.
Het zal een reis worden, maar ik voel me niet nerveus.
Ik heb me veel te lang waardeloos gevoeld.
Het is aan mij om mijn eigen levende doel te vinden.
Met elke rijm die ik schrijf, weet ik dat ik nog maar aan de oppervlakte ben.