Origineel
[Maxxt]. Avaliei e pensei. O quanto esse povo é iludido. Ninguém vai ser exaltado enquanto. Se orgulhar de ser fudido. Vejo falsas portas. Cadê as desenvolvidas. Exu do blues, exu do Pinks. Eu sou o eixo da vida. Não tô aqui de Marcação. Muito menos de k.o. Liricismo matinal. Foi isso que me resultou. Não acabou, minhas idéias. Ou então a minha levada. No meio da sinceridade. Minha palavra não é ocultada. Desde pequeno no veneno. O meu amor é a rima. Junto com o Geagá. Escrevi aquela letra divina. Debaixo de um baixo clima. De baixa nivelação. Foi de rimas comuns tiw. Que eu tirei a minha inspiração. Conceito errado floda. Moda que se acha foda. E cês ainda me pergunta. Se algo me incomoda. Eles não podem. Por isso não demandam. Não digo os seus Sentimentos. Só falo o que os meus Sentimentos mandam. Em assuntos gerais. Meu lado bom se aprofunda. Tudo ou nada, escolhi a primeira. E tomei cuidado com a segunda. A falsa projeção, se esconde da proteção. Guerra contra o prático, em só uma sessão. Olhei pra tudo e vi, um espaço sem constelação. Vislumbro o caminho e vejo o incerto em primeira mão. Vejo a população. Com limite nos Beats. Convenho que é muito ritmo. Para pouco hit. Eu causei seus fins. Antes que vcs comecem. Esse é o Maxxt, achei. Que vocês soubessem. Bondade em verso. Foi ela que chegou. Eu xio no verso. Pois até Oshea Jackson xiiou. [Geagah]. Tempos de fazer letra, mano. Era mó treta, pegava uma caneta. Anotava na caderneta, quando era pequeno sonhava em ter uma luneta. Olhar pro espaço observar outros planetas. Vê constelações, em um mundo onde consta suas ações. Rodeado de razões, no meio de multidões. Sonhei alto mesmo estando no chão. E nada me impediu de seguir a minha paixão. Num mundo de culturas diversas, de ideias dispersas. Muitas matas e florestas, muitas festas. Muitas crenças e rezas, raízes, várias cicatrizes. E eu continuando com as minhas diretrizes. Tudo com dedicação, cada não uma nova emoção. Que me fortificou e me deu mais inspiração. Por isso sempre vou seguir em frente, sou novo, não sou tão experiente. Mas eu aprendi que nessa vida, tudo se aprende. Só basta ter vontade e fazer o inesperado. Por mais que o inesperado já seja seu esperado. Nesse mundo escolhi 3 coisas pra apreciar. Se prepara que no próximo verso eu vou contar. No céu escolhi estrelas, no jardim escolhi uma flor. Na terra escolhi o rap pra ser o meu grande amor. Nas estrelas ritmo pude ver, as flores da terra me inspiravam a fazer o R.A.P. (2x)
Vertaling
[Maxxt]. Ik evalueerde en dacht na. Hoe misleid zijn deze mensen. Niemand zal worden verheven terwijl. Trots zijn op het verkloot zijn. Ik zie valse deuren. Waar zijn de ontwikkelde? Exu van de blues, exu van Pinks. Ik ben de as van het leven. Ik ben hier niet van Markering. Een stuk minder k.o. Ochtend lyriek. Dat is wat voor mij werkte. Niet voorbij, mijn ideeën. Of mijn levada. In het midden van oprechtheid. Mijn woord is niet verborgen. Sinds ik klein was in het vergif. Mijn liefde is het rijm. Samen met Geagá. Ik heb die goddelijke teksten geschreven. Onder een laag klimaat. Van laag niveau. Het was van gewone tiw rijmen Daar haalde ik mijn inspiratie uit. Verdomde misvatting. Mode die denkt dat het klote is. En je vraagt me nog steeds Als iets me stoort. Dat kunnen ze niet. Dat is waarom ze niet eisen. Ik zeg niet wat hun gevoelens zijn. Ik spreek alleen wat mijn gevoel me ingeeft. In algemene zaken. Mijn goede kant gaat dieper. Alles of niets, ik koos het eerste. En ik was voorzichtig met de tweede. De valse projectie, verbergt zich voor bescherming Oorlog tegen de praktijk, in slechts één sessie. Ik keek naar alles en zag, een ruimte zonder constellatie. Ik werp een blik op het pad en zie het onzekere uit de eerste hand. Ik zie de bevolking. Met limiet in de Beats. Ik ben ervan overtuigd dat het een hoop ritme is. Voor kleine hit. Ik heb jouw einde veroorzaakt. Voordat je begint. Dit is Maxxt, ik heb hem gevonden. Ik wou dat je het wist. Vriendelijkheid in dichtvorm. Zij is degene die gekomen is. Ik roep in dichtvorm. Want zelfs Oshea Jackson xiiou. [Geagah] Tijden van schrijven, bro. Het was een pijn in de kont, ik zou een pen pakken. Ik schreef in een notitieboekje, toen ik klein was droomde ik van een telescoop. In de ruimte kijken om andere planeten te observeren. Zie sterrenbeelden, in een wereld waar je acties worden vastgelegd. Omringd door redenen, in het midden van menigten. Ik droomde hoog, ook al stond ik op de grond. En niets hield me tegen om mijn passie te volgen. In een wereld van verschillende culturen, van verspreide ideeën. Veel bossen en wouden, veel festivals. Veel geloven en gebeden, wortels, verschillende littekens. En ik ga door met mijn richtlijnen. Allemaal met toewijding, elk zonder een nieuwe emotie. Wat me sterker maakte en me meer inspiratie gaf. Dus ik zal altijd vooruit gaan, ik ben nieuw, niet zo ervaren. Maar ik heb geleerd dat in dit leven, alles geleerd kan worden. Je moet gewoon de wil hebben en het onverwachte doen. Zelfs als het onverwachte al wordt verwacht. In deze wereld koos ik drie dingen om van te genieten. Maak je klaar, in het volgende vers zal ik het je vertellen. In de lucht koos ik sterren, in de tuin koos ik een bloem. Op aarde koos ik rap als mijn grote liefde. In het ritme van de sterren die ik kon zien, inspireerden de bloemen van de aarde mij om de R.A.P. te doen. (2x)