Origineel
Ten years ago on a cold dark night Someone was killed ‘neath the town hall light There were few at the scene but they all agreed That the slayer who ran looked a lot like me The judge he said son what is your alibi If you were somewhere else then you won’t have to die I spoke not a word although it meant my life For I had been in the arms of my best friend’s wife She walks these hills in a long black veil She visits my grave when the night winds wail Nobody knows nobody sees nobody knows but me The scaffold was high and eternity was near She stood in the crowd and shed not a tear But sometimes at night when the cold wind moans In the long black veil she cries o’er my bones Yes she walks these hills in a long black veil…
Vertaling
Tien jaar geleden op een koude donkere nacht werd iemand vermoord onder het licht van het stadhuis. Er waren maar weinigen op de plaats delict, maar ze waren het er allemaal over eens dat de moordenaar op mij leek. De rechter zei, wat is je alibi? Als je ergens anders was, hoef je niet te sterven. Ik sprak geen woord, hoewel het mijn leven betekende. Want ik was in de armen van de vrouw van mijn beste vriend geweest. Ze loopt over deze heuvels in een lange zwarte sluier Ze bezoekt mijn graf als de nachtwinden jammeren Niemand weet het niemand ziet niemand weet het maar ik Het schavot was hoog en de eeuwigheid was nabij Ze stond in de menigte en vergoot geen traan Maar soms ’s nachts als de koude wind jammert In de lange zwarte sluier huilt ze over mijn botten Ja ze loopt over deze heuvels in een lange zwarte sluier…