Origineel
A gente morou e cresceu na mesma rua. Como se fosse o sol e a lua. Dividindo o mesmo céu. Eu a vi desabrochar ser desejada. Uma joia cobiçada. O mais lindo dos troféus. Eu fui seu guardião eu fui seu anjo amigo. Mas não sabia que comigo. Por ela carregava uma paixão. Eu a vi se aconchegar. Em outros braços. E sai contando os passos. Me sentindo tao sozinho. No corpo o sabor amargo do ciúme. A gente quando não se assume. Fica chorando sem carinho. O tempo passou e eu sofri calado. Nao deu pra tirar ela no pensamento. Eu ia dizer que estava apaixonado. Recebi o convite do seu casamento. Com letras douradas num papel bonito. Chorei de emoção quando acabei de ler. Num cantinho rabiscado no verso. Ela disse meu amor eu confesso. Estou casando mas o grande amor da minha vida é você. Eu a vi se aconchegar. Em outros braços. E sai contando os passos. Me sentindo tao sozinho. No corpo o sabor amargo do ciúme. A gente quando não se assume. Fica chorando sem carinho. O tempo passou e eu sofri calado. Nao deu pra tirar ela no pensamento. Eu ia dizer que estava apaixonado. Recebi o convite do seu casamento. Com letras douradas num papel bonito. Chorei de emoção quando acabei de ler. Num cantinho rabiscado no verso. Ela disse meu amor eu confesso. Estou casando mas o grande amor da minha vida é você(x2)
Vertaling
We woonden en groeiden op in dezelfde straat. Zoals de zon en de maan. We delen dezelfde hemel. Ik zag haar opbloeien om gewenst te worden. Een begeerd juweel. De mooiste van alle trofeeën. Ik was haar beschermer, ik was haar engelvriend Maar ik wist niet dat met mij Ik had een passie voor haar. Ik zag haar knuffelen In andere wapens. En ik vertrok terwijl ik de treden telde. Ik voel me zo alleen. In mijn lichaam de bittere smaak van jaloezie. Als we onszelf niet aannemen. We huilen zonder genegenheid. De tijd verstreek en ik leed in stilte. Ik kon haar niet uit mijn gedachten krijgen. Ik wilde zeggen dat ik verliefd was. Ik heb je huwelijksuitnodiging gekregen. Met gouden letters op mooi papier. Ik huilde van ontroering toen ik het gelezen had. In een klein hoekje op de achterkant gekrabbeld. Ze zei, mijn liefde beken ik. Ik ga trouwen, maar de grote liefde van mijn leven ben jij. Ik zag haar knuffelen. In andere wapens. En ik vertrok terwijl ik de treden telde. Ik voel me zo alleen. In mijn lichaam de bittere smaak van jaloezie. Als we onszelf niet aannemen. We huilen zonder genegenheid. De tijd verstreek en ik leed in stilte. Ik kon haar niet uit mijn gedachten krijgen. Ik wilde zeggen dat ik verliefd was. Ik heb je huwelijksuitnodiging gekregen. Met gouden letters op mooi papier. Ik huilde van ontroering toen ik het gelezen had. In een klein hoekje op de achterkant gekrabbeld. Ze zei, mijn liefde beken ik. Ik ga trouwen maar de grote liefde van mijn leven ben jij(x2)