Ik strooi zout in je wonden en je deinst niet eens terug Ik slijp mijn nagels om je een kneepje te geven Mijn pols is ondetecteerbaar, de jouwe is nog erger Je bent zo dood, ik kan je niet verplaatsen, zelfs niet met een lijkwagen En je weet dat ik tevergeefs op je zal wachten Een excuus voor een meester, ik zweet als een slaaf Je laat me niet de reactie krijgen waar ik naar hunker In een misselijkmakende openbaring leer ik dat het omgekeerd is Ik ben helemaal zwart en blauw en schreeuwend vervloekt En je weet dat ik zal wachten tot je wakker wordt Ik kleed je uit met vlammen en darm je wakker Ik pis op je graf en je voelt nog steeds niets Ik zou je kunnen doden met pijn en zonder een pijnstiller Gooi je weg en je voelt nog steeds niets Loop naar de wensput, haal wat te drinken voor jezelf Verdrink jezelf, het is niet wat je denkt Hou je vast aan de tentakels die je verscheuren Als een versplinterde staak door je hart. En je weet dat ik op je zal wachten, altijd op jou, jij tevergeefs op jou Ik streel je met vlammen en darm je wakker Pis op je graf en je voelt nog steeds niets Ik zou je kunnen doden met pijn en zonder een pijnstiller Gooi je weg en je voelt nog steeds niets Ik streel je met vlammen en darm je wakker Ik pis op je graf en je voelt nog steeds niets Ik zou je kunnen doden met pijn en zonder een pijnstiller Gooi je weg en je voelt nog steeds niets Ik kleed je uit met vlammen en darm je wakker Ik pis op je graf en je voelt nog steeds niets