Origineel
On the day you rattled up the line to work my family’s land
Mama caught us smilin’ as she took me by the hand.
She said “What your young heart sees in him, I’ll never understand. But it’s a sorry life to live lovin’ a sharecroppin’ man.”
His back is nearly broken by the time his day is through
And his dirty hands are empty when he brings them home to you.
So don’t come runnin’ back here when his soil turns to sand.
It’s a sorry life to live lovin’ a sharecroppin’ man.
On a cold November eve’nin ‘cross the bitter plains we ran
Far from that old shotgun and our copper weddin’ bands.
And you whispered “Life without you girl, it’s more than I can stand, but it’s a sorry life to live lovin’ a sharecroppin’ man.”
My back nearly broken by the time my day is through
And my dirty hands are empty when I bring them home to you.
So remember that I warned you when our soil turns to sand.
It’s a sorry life to live lovin’ a sharecroppin’ man.
On our youngest daughter’s finger sets a simple copper band.
Boy we worked last Summer’s gone and asked her for her hand.
She said “Watchin’ you and Daddy through the years, I understand
That I wanna live my life lovin’ a sharecroppin’ man.”
He’d sooner break his back than break the promise made to you.
And his empty hands are dirty, but his heart is pure and true.
And the Good Lord guides His steady plow through soil or through sand.
The sweetest life to live’s lovin’ a sharecroppin’ man.
Yeah the Good Lord guides His steady plow through soil or through sand.
The sweetest life to live’s lovin’ a sharecroppin’ man.
Vertaling
Op de dag dat je aan het werk ging op het land van mijn familie.
zag mama ons lachen toen ze me bij de hand nam.
Ze zei: “Wat je jonge hart in hem ziet, zal ik nooit begrijpen. Maar het is een triest leven om van een landarbeider te houden.
Zijn rug is bijna gebroken tegen de tijd dat zijn dag erop zit
En zijn vuile handen zijn leeg als hij ze naar jou thuis brengt.
Dus kom niet hierheen rennen als zijn grond in zand verandert.
Het is een triest leven om van een deelpachter te houden.
Op een koude novemberavond renden we over de bittere vlaktes
Ver weg van dat oude jachtgeweer en onze koperen trouwringen.
En je fluisterde: “Leven zonder jou meisje, het is meer dan ik kan verdragen, maar het is een spijtig leven om te leven met een deelpachter.”
Mijn rug is bijna gebroken tegen de tijd dat mijn dag voorbij is
En mijn vuile handen zijn leeg als ik ze naar jou thuis breng.
Dus onthoud dat ik je gewaarschuwd heb als onze grond in zand verandert.
Het is een triest leven om van een deelpachter te houden.
Aan de vinger van onze jongste dochter hangt een simpel koperen bandje.
De jongen die we afgelopen zomer hebben gewerkt is weg en vroeg haar om haar hand.
Ze zei: “Kijkend naar jou en papa door de jaren heen, begrijp ik
dat ik mijn leven wil leiden door van een boer te houden.”
Hij breekt liever zijn rug dan dat hij zijn belofte aan jou breekt.
En zijn lege handen zijn vuil, maar zijn hart is puur en waarachtig.
En de Goede Heer leidt zijn ploeg door aarde of door zand.
Het zoetste leven om te leven is houden van een deelpachter.
Ja, de Goede Heer leidt zijn ploeg door de aarde of door het zand.
Het mooiste leven is de liefde van een deelpachter.