Origineel
Na neblina a cidade amanheceu. Sonolenta como os últimos boêmios. E os primeiros trabalhadores matinais. Com seus gorros, capotões e cachecóis. A neblina dá uma certa imprecisão. A paisagem fica sem definição. As capelas e os velhos casarões. Na neblina ficam sobrenaturais. Qual, qual de vocês não acha belo. Quando ela desce. Quando ela deixa tudo translúcido?. Na neblina os rochedos pelo mar. São terríveis para quem for navegar. O aeroporto, então, acende os faróis. E não sobem, e não descem aviões.. Qual, qual de vocês não acha belo. Quando ela desce,. Quando ela deixa tudo translúcido?
Vertaling
In de mist daagde de stad op. Slaperig als de laatste bohemiens. En de eerste ochtendwerkers. Met hun petten, mutsen en sjaals. De mist geeft een zekere onnauwkeurigheid. Het landschap wordt ongedefinieerd. De kapellen en de oude huizen. In de mist worden ze bovennatuurlijk. Wie van jullie vindt het niet mooi Als het daalt. Als het alles doorschijnend maakt? In de mist de rotsen bij de zee. Ze zijn vreselijk voor degenen die zeilen. Het vliegveld doet dan de lichten aan. En ze gaan niet omhoog, en ze komen niet naar beneden. Wie van jullie vindt het niet mooi. Als ze naar beneden komt. Als ze alles doorschijnend maakt?