Origineel
Romperá la tarde mi voz
Hasta el eco de ayer.
Voy quedándome solo al final
Muerto de sed, harto de andar.
Pero sigo creciendo en el sol,
Vivo. Era el tiempo viejo la flor,
La madera frutal.
Luego el hacha se puso a golpear,
Verse caer, solo rodar.
Pero el árbol reverdecerá
Nuevo. Al quemarse en el cielo
La luz del día, me voy
Con el cuero asombrado me iré
Ronco al gritar que volveré
Repartido en el aire a cantar
Siempre. Mi razón no pide piedad
Se dispone a partir.
No me asusta la muerte ritual
Solo dormir, verme borrar.
Una historia me recordará
Vivo. Veo el campo, el fruto, la miel
Y estas ganas de amar.
No me puede el olvido vencer
Hoy como ayer siempre llegar.
En el hijo se puede volver
Nuevo.
Vertaling
De middag zal mijn stem breken
Tot de echo van gisteren.
Ik ben aan het eind alleen gelaten
Sterven van de dorst, moe van het lopen.
Maar ik blijf groeien in de zon
Levend. De oude tijd was de bloem,
Fruit hout.
Toen begon de bijl te slaan,
Zie jezelf vallen, rol gewoon.
Maar de boom wordt groen
Nieuw. Door in de lucht te branden
Daglicht, ik vertrek
Met het verbaasde leer ga ik
Ik snurk schreeuwend dat ik terugkom
Verspreid in de lucht om te zingen
Voor altijd. Mijn reden vraagt ??niet om genade
Het is geregeld vanaf.
Ik ben niet bang voor rituele dood
Slaap maar, kijk hoe ik uitwis.
Een verhaal zal me eraan herinneren
Levend. Ik zie het veld, de vrucht, de honing
En deze verlangen om lief te hebben.
Ik kan me niet verslaan verslaan
Vandaag en gisteren altijd aankomen.
Bij de zoon kun je terugkeren
Nieuw.