Origineel
Faltava abandonar a velha escola. Tomar o mundo feito coca-cola. Fazer da minha vida sempre o meu passeio público. E ao mesmo tempo fazer dela o meu caminho só, único. Talvez eu seja o último romântico. Dos litorais deste Oceano Atlântico. Só falta reunir a zona norte à zona sul. Iluminar a vida já que a morte cai do azul. Só falta te querer. Te ganhar e te perder. Falta eu acordar. Ser gente grande pra poder chorar. Me dá um beijo, então. Aperta minha mão. Tolice é viver a vida assim sem aventura. Deixa ser. Pelo coração. Se é loucura então melhor não ter razão. Só falta te querer até pra poder chorar. Me dá um beijo até melhor não ter razão
Vertaling
Ik moest stoppen met de oude school. Ga de wereld aan zoals Coca-Cola. Om mijn leven altijd mijn publieke wandeling te maken. En tegelijkertijd maak ik het mijn weg alleen, uniek. Misschien ben ik de laatste romanticus Van de kusten van deze Atlantische Oceaan. Het enige wat nog rest is de hereniging van de noordelijke en zuidelijke zones. Verlicht het leven, want de dood valt uit het blauw. Het enige wat overblijft is dat ik je wil. Om je te winnen en te verliezen. Ik hoef alleen nog maar wakker te worden. Om een volwassene te zijn zodat ik kan huilen. Geef me dan een kus. Schud mijn hand. Het is dwaas om zo te leven zonder avontuur. Laat het zijn. Uit het hart. Als het gek is, dan is het beter om niet gelijk te hebben. Het enige wat overblijft is dat ik je wil zodat ik kan huilen. Geef me een kus tot het beter is om niet te kloppen