Origineel
You can see my eyes are lupine
The liquid golden fires glare
My loping walk, my slinking spine
Are signs that there is something there
The way my nostrils flare for odors
The way my ears prick up for sound
My hair's electrically aware
Tells me things for miles around
I am a man-wolf, I am a wolf man
I have half a canine mind
I have half the mind of man
I am neither of one kind
Maybe it was only an hallucination
I'm no stranger to such things
I made a thorough investigation
The image had a power that clings
To my jaded imagination
My brain has found the bells it rings
Like a wolf my willful loafing
My languishing alone in my lair
Where you will never hear me laughing
I'm half in love with dark and despair
The Moon's a howling, mouth of mercury
Quicksilver quivering in the sky
It echoes like a cave of chromium
That'll vacuum up my soul when I die
I am a wolf man, I am a man-wolf
A freak, a fiend, a figment of mind
A species of the steppes and city
I am neither of one kind
Dissolving in the slender of this desolation
The forest has been filled by a fog
Exactly a description of my isolation
I made a note of it in my log
To the secret of all creation
I follow my own trail like a dog
I am a wolf man who walks alone in the gas lamp
Shadows of the streets at night
I am a man-wolf upright on two feet in the
City dressed somberly as a man
I am a wolf man under skies heavy with snow
My eyes are convex lenses of ebony embedded
In amber
I am a man-wolf
The fat bourgeois and his dapple ganger
Are buried in their solid glare
Twin specimens of insect set for display
I am a man-wolf, the man in me would kill the wolf
I am a wolf man, the wolf in me would eat the man
I am a wolf man, who despises the striving of common men
Who sees them at work, at their daily tasks
At factories and office desk
Who watches them at evening, elbows lift at tavern tables,
Heads lolling in song
Ich weiss nicht wat ik zagen zollen
I saw a neon sign reflected in a pool of liquid sky
It was not what I expected I was only walking by
The sign said "to the magic theater"
It is not for everyone
It is but for madmen only, the first performance has begun
I looked up to see that notice where the lights were
Shining from
Nothing but blank wall was there
And their reflection too was gone
Maybe it was only an hallucination
I'm no stranger to such things
I made a thorough investigation
The image had a power that clings
To my jaded imagination
My brain has found the bell it rings
Vertaling
Je kunt zien dat mijn ogen lupineachtig zijn
De vloeibare gouden vuren schitteren
Mijn slenterende tred, mijn slingerende ruggengraat
Zijn tekenen dat er iets is
De manier waarop mijn neusgaten opengaan voor geuren
De manier waarop mijn oren spitsen voor geluid
Mijn haar is elektrisch bewust
Vertelt me dingen in de wijde omtrek
Ik ben een man-wolf, ik ben een wolf-man
Ik heb de helft van een hondachtige geest
Ik heb de helft van het verstand van de mens
Ik ben geen van beide
Misschien was het maar een hallucinatie
Ik ben geen vreemde voor zulke dingen
Ik heb een grondig onderzoek gedaan.
Het beeld had een kracht die zich vastklampt
Aan mijn afgestompte verbeelding
Mijn brein heeft de klokken gevonden die het luiden
Als een wolf mijn willoos lanterfanten
Mijn wegkwijnen alleen in mijn hol
Waar je me nooit zult horen lachen
Ik ben half verliefd op donker en wanhoop
De maan is een huilende, mond van kwik
Kwikzilver trillend in de lucht
Het galmt als een grot van chroom
Die mijn ziel zal opzuigen als ik sterf
Ik ben een wolfman, ik ben een man-wolf
Een freak, een duivel, een hersenspinsel
Een soort van de steppen en de stad
Ik ben geen van beide soorten
Opgaand in de slankheid van deze verlatenheid
Het bos is gevuld door een mist
Precies een beschrijving van mijn isolement
Ik maakte er een notitie van in mijn logboek
Naar het geheim van de hele schepping
Ik volg mijn eigen spoor als een hond
Ik ben een wolfman die alleen in de gaslamp loopt
Schaduwen van de straten in de nacht
Ik ben een man-wolf rechtop op twee voeten in de
Stad somber gekleed als een man
Ik ben een wolfmens onder luchten zwaar van sneeuw
Mijn ogen zijn bolle lenzen van ebbenhout ingebed
in amber
Ik ben een man-wolf
De vette bourgeois en zijn gevlekte ganger
Zijn begraven in hun solide schittering
Tweeling exemplaren van insecten klaar om te worden tentoongesteld
Ik ben een man-wolf, de man in mij zou de wolf doden
Ik ben een wolf-man, de wolf in mij zou de man opeten
Ik ben een wolfmens, die het streven van gewone mensen veracht
Die hen aan het werk ziet, bij hun dagelijkse taken
In fabrieken en op kantoor
Wie ziet ze 's avonds, ellebogen heffen aan taveerne tafels,
Hoofden lollend in gezang
Ich weiss nicht, was ich zollen zag
Ik zag een neon teken weerspiegeld in een plas van vloeibare lucht
Het was niet wat ik verwachtte, ik liep er alleen maar langs
Het bord zei "naar de magische schouwburg"
Het is niet voor iedereen.
Het is alleen voor gekken, de eerste voorstelling is begonnen.
Ik keek omhoog om te zien waar de lichten waren
schenen
Niets dan een lege muur was er.
En hun reflectie was ook weg
Misschien was het maar een hallucinatie
Ik ben geen vreemde met zulke dingen.
Ik deed een grondig onderzoek.
Het beeld had een kracht die zich vastklampt
Aan mijn afgestompte verbeelding
Mijn hersenen hebben de bel gevonden die het rinkelt