Origineel
I can’t tell what is right, what is wrong
What is far, what is near
Can’t distinguish between truth, lies I fear
I am fading
Fading away
I can’t find my strength
I really don’t cherish the search anymore
I’m left without breath from making points I won’t make anymore
I am fading
Fading away
I feel no need to borrow the crutches I borrowed before
Or to make another speech whose theme justifies what I am
I am fading
Fading away
I can’t take the guilt – I feel like a thief when compared to my father
He fed me then, he feeds me still
What have I ever done
I am fading
Fading away
Vertaling
Ik kan niet zeggen wat goed is, wat fout is
Wat ver is, wat dichtbij is
Ik kan de waarheid niet onderscheiden, leugens vrees ik
Ik ben aan het vervagen
Wegkwijnend
Ik kan mijn kracht niet meer vinden
Ik koester het zoeken echt niet meer
Ik raak buiten adem van het maken van punten die ik niet meer wil maken
Ik ben aan het vervagen
Verdwijn
Ik voel geen behoefte om de krukken te lenen die ik eerder heb geleend
Of om nog een toespraak te houden waarvan het thema rechtvaardigt wat ik ben
Ik vervaag
Ik vervaag
Ik kan het schuldgevoel niet aan – Ik voel me een dief vergeleken met mijn vader
Hij voedde me toen, hij voedt me nog steeds
Wat heb ik ooit gedaan
Ik ben aan het vervagen
Ik vervaag.