Origineel
What is this feeling that awakens the soul-removing, constricting our need for control?
I don’t know if I am alive in this horror.
I watch the chaos unfold in the eye of the storm.
I swim with snakes and I spiral through form.
In the end of the living, in the home of the dead,
There is a world where the brave only dare to tread.
Thrown into cold the fear sets, the sun burns black.
Terror begins, there’s no turning back.
Can you feel it seizing your spine?
Can you see it slowly turning you blind?
When will you seek and see the marvels around you?
Don’t let yourself be the one in the way.
Realise that you’re alive.
Surrender.
I watch the chaos unfold in the eye of the storm.
I swim with snakes and I spiral through form.
In the end of the living, in the home of the dead,
There is a world where the brave only dare to tread.
This nightmare continues chasing your breath.
There’s warfare within you embracing your death.
Can you feel it seizing your spine?
Can you see it slowly turning you blind?
Turning you blind.
I emerge attempting to define the indefinable.
Attempting to describe the indescribable.
Through hurricanes, only one thing remains I can hear singing on the air tonight.
Close your eyes.
Don’t be afraid.
I’ll be there to keep you safe.
Close your eyes, don’t be afraid.
I’ll be here to keep you safe
Vertaling
Wat is dit gevoel dat de ziel wakker schudt, onze behoefte aan controle beknelt?
Ik weet niet of ik leef in deze verschrikking.
Ik kijk hoe de chaos zich ontvouwt in het oog van de storm.
Ik zwem met slangen en ik spiraal door vorm.
In het einde van de levenden, in het huis van de doden,
is er een wereld waar alleen de dapperen durven te komen.
Gegooid in de kou gaat de angst onder, de zon brandt zwart.
Terreur begint, er is geen weg meer terug.
Kun je voelen hoe het je ruggengraat grijpt?
Zie je hoe het je langzaam blind maakt?
Wanneer ga je op zoek en zie je de wonderen om je heen?
Laat jezelf niet degene zijn die in de weg staat.
Realiseer je dat je leeft.
Geef je over.
Ik kijk hoe de chaos zich ontvouwt in het oog van de storm.
Ik zwem met slangen en ik spiraal door vorm.
In het einde van de levenden, in het huis van de doden,
is er een wereld waar alleen de dapperen durven te komen.
Deze nachtmerrie gaat door met het achtervolgen van je adem.
Er is oorlog binnenin je die je dood omarmt.
Kun je voelen hoe het je ruggengraat grijpt?
Kun je zien hoe het je langzaam blind maakt?
Het maakt je blind.
Ik kom tevoorschijn terwijl ik het ondefinieerbare probeer te definiëren.
Ik probeer het onbeschrijfelijke te beschrijven.
Door de orkanen heen, blijft er maar één ding over dat ik vanavond in de lucht hoor zingen.
Doe je ogen dicht.
Wees maar niet bang.
Ik zal er zijn om je veilig te houden.
Sluit je ogen, wees niet bang.
Ik zal er zijn om je te beschermen