Origineel
Numa noite enluarada era bem de madrugada. Eu saí a viajar preparei as minhas traias. Fui até o Araguaia conhecer todos de lá. Mas quando lá eu cheguei pelas águas naveguei. Eu estava a contemplar. Parecia a todo instante pelas matas verdejantes. Uma voz a me chamar. Índia do Araguaia. Tu és tão bela tu és o meu amor. Esta índia Carajá esta é a rainha das flores. Devagar eu fui remando o meu barco encostando. E saí a procurar eu fiquei em desespero. E segui o rastro dele e ele estava a me esperar. E dentro da mata escura sua imagem bela e pura. Eu fiquei a contemplar. Quando esta beleza rara é uma joia preciosa. É o dono do meu lar
Vertaling
Op een maanverlichte nacht was het heel vroeg in de ochtend. Ik ging op reis en bereidde mijn sporen voor. Ik ging naar de Araguaia om iedereen daar te ontmoeten. Maar toen ik daar aankwam zeilde ik door de wateren. Ik was aan het nadenken. Het leek op elk moment door de groene bossen Een stem die me roept. India van Araguaia. Je bent zo mooi, je bent mijn liefde. Deze Carajá Indiaan, dit is de koningin van de bloemen. Langzaam roeide ik mijn boot naar binnen En ik ging op zoek, ik was wanhopig. En ik volgde zijn spoor en hij wachtte op me En in de donkere bossen zijn mooie en zuivere beeld Ik stond te staren. Als deze zeldzame schoonheid een kostbaar juweel is. Het is de eigenaar van mijn huis