Origineel
Pt. 1 – Satellite 15…. I try to call the Earth’s command. Desperation in my voice. I’m drifting way off course now. With very little choice. The loneliness is hard to bear. I try to calm my fear. Just hoping any second now. Some contact filters through. Desperate calls…. Signal back from Satellite. As my life flashes right in front of me. Try again… must get through. Hear me now…. For a very little time. Not much time… hear my call. Please get throught… I am here. Pt.2 – …The Final Frontier. I’m stranded in space, I’m lost without trace. I haven’t this chance of getting away. Too close to the sun and surely will burn. Like Icarus before me or so legend goes. I’m taking my life, reliving the past. There’s nothing but wait til’ my time comes. I’ve had a good life, I’d do it again. Maybe I’ll come back some time, my friends. For I have lived my life to the full. I have no regrets. But I wish I could talk to my family to tell them. One last goodbye. The final frontier. The final frontier. The final frontier. The final frontier. If I could survive to live one more time. I wouldn’t be changing a thing at all. Do more in my life than some do in ten. I’d go back and do it all over again. For I have lived my life to the full. I have no regrets. But I wish I could talk to my family and tell them. that one last goodbye. The final frontier (x4). (guitar solo). There isn’t much time, must say my last rites. Nobody is here to read them to me. Must say my goodbyes, if only a line. A message to tell them in case they might find. But I have filled my life to the full. I have no regrets. But I wish I could talk to my family to tell them. That one last goodbye. The final frontier, the final frontier
Vertaling
Pt. 1 – Satelliet 15…. Ik probeer het commando van de Aarde te roepen. Wanhoop in mijn stem. Ik drijf nu ver uit koers. Met heel weinig keus. De eenzaamheid is moeilijk te verdragen. Ik probeer mijn angst te kalmeren. Ik hoop dat ik nu elk moment… Er komt wat contact door. Desperate calls…. Signaal terug van de satelliet. Terwijl mijn leven vlak voor me voorbij flitst. Probeer het opnieuw… moet er door komen. Hoor me nu…. Voor een heel klein beetje tijd. Niet veel tijd… hoor mijn oproep. Alsjeblieft, kom erdoor… Ik ben hier. Pt.2 – …The Final Frontier. Ik ben gestrand in de ruimte, ik ben spoorloos. Ik heb niet de kans om weg te komen. Te dicht bij de zon en ik zal zeker verbranden. Zoals Icarus voor mij, of zo gaat de legende. Ik neem mijn leven, herbeleef het verleden. Er zit niets anders op dan te wachten tot mijn tijd komt. Ik heb een goed leven gehad, ik zou het zo weer doen. Misschien kom ik ooit nog eens terug, mijn vrienden. Want ik heb mijn leven ten volle geleefd. Ik heb er geen spijt van. Maar ik wou dat ik met mijn familie kon praten om het hen te vertellen. Een laatste vaarwel. De laatste grens. De laatste grens. De laatste grens. De laatste grens. Als ik kon overleven om nog een keer te leven. Ik zou er niets aan veranderen. Meer doen in mijn leven dan sommigen in tien. Ik zou teruggaan en het allemaal opnieuw doen. Want ik heb mijn leven ten volle geleefd. Ik heb er geen spijt van. Maar ik wou dat ik met mijn familie kon praten en hen dat laatste vaarwel kon zeggen. The final frontier (x4). (guitar solo). Er is niet veel tijd, om mijn laatste sacramenten te zeggen. Niemand is hier om ze aan mij voor te lezen. Ik moet afscheid nemen, al is het maar een regel. Een boodschap voor het geval ze me vinden. Maar ik heb mijn leven ten volle benut. Ik heb er geen spijt van. Maar ik wou dat ik met mijn familie kon praten om het hen te vertellen. Dat laatste vaarwel. De laatste grens, de laatste grens