Origineel
Ella aprendió a no llorar, a convivirar con el bien, con el mal. Vive, suenã, cada día vuelve a empezar. Y escribir histórias de amor. En lo que sobra de un papel. De lo que alguien le dió ayér. Y puede reir. Hasta que vuelve amanecer. Hasta que vuelve amanecer. . Ella aprendió a caminar, por el abismo de la realidade. Pero, siente, que algun día puede cambiar. Y escribir histórias de amor. En lo que sobra de un papel. De lo que alguien le dió ayér. Y puede reir. Hasta que vuelve amanecer. . Ella aprendió a no llorar, a convivirar con el bien, con el mal. Vive, suenã, cada día vuelve a empezar. Cada día vuelve a sonãr. Y sin despertar, puede reir. Hasta Que vuelve amanecer. . En lo que sobra de un papel. De lo que alguien le dió ayér. Y puede reir. Hasta que vuelve amanecer. Hasta que vuelve amanecer. Hasta que vuelve amanecer!
Vertaling
Ze leerde niet te huilen, te leven met goed, met kwaad. Ze leeft, ze klinkt, elke dag begint ze opnieuw. En liefdesverhalen schrijven. Op wat er over is van een stuk papier. Van wat iemand hem ayér gaf. En kan lachen. Tot de dageraad terugkomt. Tot de dageraad terugkomt. Ze leerde te lopen, door de afgrond van de realiteit. Maar ze voelt dat ze op een dag kan veranderen. En liefdesverhalen schrijven. Op wat er over is van een stuk papier. Van wat iemand haar gaf om te helpen. En hij kan lachen. Tot de zon weer opkomt. Ze leerde niet te huilen, te leven met goed, met kwaad. Ze leeft, ze klinkt, elke dag begint ze opnieuw. Elke dag, klinkt ze weer. En zonder wakker te worden, kan ze lachen. Tot het weer aanbreekt. In wat er over is van een krant. Van wat iemand hem ayér gaf. En hij kan lachen. Tot de dageraad terugkeert. Tot de dageraad terugkomt. Tot de dageraad weer komt!