Origineel
Para olvidarme de ti
voy a cultivar la tierra,
en ella espero encontrar
remedio para mi pena.
Aquí plantaré el rosal
de las espinas más gruesas,
tendré lista la corona
para cuando en mi te mueras.
Para mi tristeza violeta azul,
clavelina roja para mi pasión
y para saber que me correspondes
deshojo un blanco manzanillón,
si me quieres mucho, poquito, nada,
tranquilo queda mi corazón.
Creciendo irán poco a poco
los alegres pensamientos
cuando yá estén florecidos
irá lejos tu recuerdo.
De la flor de la amapola
seré su mejor amiga,
la pondré bajo la almohada
para quedarme dormida.
Para mi tristeza violeta azul,
clavelina roja para mi pasión
y para saber que me correspondes
deshojo un blanco manzanillón,
si me quieres mucho, poquito, nada,
tranquilo queda mi corazón.
Cojo yo de toronjil
cuando me aumenten las penas,
las flores de mi jardín
han de ser mis enfermeras
y si acaso yo me ausento
antes que tu te arrepientas,
herederás estas flores
ven a curarte con ellas.
Para mi tristeza violeta azul,
clavelina roja para mi pasión
y para saber que me correspondes
deshojo un blanco manzanillón,
si me quieres mucho, poquito, nada,
tranquilo queda mi corazón.
voy a cultivar la tierra,
en ella espero encontrar
remedio para mi pena.
Aquí plantaré el rosal
de las espinas más gruesas,
tendré lista la corona
para cuando en mi te mueras.
Para mi tristeza violeta azul,
clavelina roja para mi pasión
y para saber que me correspondes
deshojo un blanco manzanillón,
si me quieres mucho, poquito, nada,
tranquilo queda mi corazón.
Creciendo irán poco a poco
los alegres pensamientos
cuando yá estén florecidos
irá lejos tu recuerdo.
De la flor de la amapola
seré su mejor amiga,
la pondré bajo la almohada
para quedarme dormida.
Para mi tristeza violeta azul,
clavelina roja para mi pasión
y para saber que me correspondes
deshojo un blanco manzanillón,
si me quieres mucho, poquito, nada,
tranquilo queda mi corazón.
Cojo yo de toronjil
cuando me aumenten las penas,
las flores de mi jardín
han de ser mis enfermeras
y si acaso yo me ausento
antes que tu te arrepientas,
herederás estas flores
ven a curarte con ellas.
Para mi tristeza violeta azul,
clavelina roja para mi pasión
y para saber que me correspondes
deshojo un blanco manzanillón,
si me quieres mucho, poquito, nada,
tranquilo queda mi corazón.
Vertaling
Om jou te vergeten
Ga ik mijn tuin volplanten
En zo hoop ik een medicijn te vinden
Voor mijn verdriet.
Hier ga ik een rozenstruik planten
Met de grootste doornen,
Dan zal ik straks de kroon klaar hebben
Voor wanneer jij in mij zult doodgaan.
Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.
Beetje bij beetje
Zullen er vrolijkere gedachten in mij opkomen,
Wanneer alles in bloei staat
Zal de herinnering aan jou zijn vervaagd.
Van de bloem van de klaproos
Zal ik de beste vriendin zijn,
Ik zal haar onder mijn kussen leggen
Om rustig door te slapen.
Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.
Ik pluk wat citroenkruid
Als mijn verdriet te groot wordt,
De bloemen uit mijn tuin
Zullen mijn verpleegsters zijn
En mocht ik vertrekken
Voordat jij spijt krijgt,
Dan erf jij deze bloemen,
Kom je er dan zelf maar mee genezen.
Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.
Ga ik mijn tuin volplanten
En zo hoop ik een medicijn te vinden
Voor mijn verdriet.
Hier ga ik een rozenstruik planten
Met de grootste doornen,
Dan zal ik straks de kroon klaar hebben
Voor wanneer jij in mij zult doodgaan.
Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.
Beetje bij beetje
Zullen er vrolijkere gedachten in mij opkomen,
Wanneer alles in bloei staat
Zal de herinnering aan jou zijn vervaagd.
Van de bloem van de klaproos
Zal ik de beste vriendin zijn,
Ik zal haar onder mijn kussen leggen
Om rustig door te slapen.
Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.
Ik pluk wat citroenkruid
Als mijn verdriet te groot wordt,
De bloemen uit mijn tuin
Zullen mijn verpleegsters zijn
En mocht ik vertrekken
Voordat jij spijt krijgt,
Dan erf jij deze bloemen,
Kom je er dan zelf maar mee genezen.
Voor mijn verdriet het blauwe viooltje,
De rode anjer voor mijn hartstocht
En om te weten of ook jij van mij houdt
Tel ik de blaadjes af van een witte margriet
Of je veel, weinig of niet van mij houdt,
Mijn hart blijft er rustig onder.