Origineel
Não sei por que insisto. Em tentar nessa loucura. Meus amigos tão dizendo. Que eu to no mundo da lua. Pareço um adolescente. Esperando suas mensagens. Tem dias que passo em branco. Fico só na saudade. De repente aparece. Tem coragem de contar. Meia dúzia de mentiras. E eu finjo acreditar. Só pra sentir um pouquinho. Do meu maior prazer. Sabe por que ainda fico com você. É que eu também sou sem vergonha. Sofro, aceito e você some. Somos iguais. A gente, não vale o feijão que come
Vertaling
Ik weet niet waarom ik erop sta. Om deze waanzin te proberen. Mijn vrienden zeggen. Ik ben in een wereld van de maan. Ik ben net een tiener. Ik wacht op uw berichten. Er zijn dagen die in het niets voorbijgaan. Ik mis je gewoon. Plotseling kom je opdagen. Je hebt het lef om te vertellen Een half dozijn leugens En ik doe alsof ik ze geloof Gewoon om een beetje te voelen Van mijn grootste plezier. Je weet waarom ik nog steeds bij je blijf. Het is omdat ik ook schaamteloos ben. Ik lijd, ik aanvaard en jij verdwijnt. Wij zijn hetzelfde. We zijn de bonen die we eten niet waard