Origineel
Os botões da blusa que você usava. E meio confusa desabotoava. Iam pouco a pouco me deixando ver. No meio de tudo. Um pouco de você. Amantes se dão. Travesseiros soltos. Roupas pelo chão. Braços que se abraçam. Bocas que murmuram. Palavras de amor. Enquanto se procuram. Chovia lá fora. E a capa pendurada assistia a tudo. E não dizia nada. E aquela blusa que você usava. Num canto qualquer. Tranquila esperava
Vertaling
De knopen van de blouse die je droeg. En knoopte ze half verward los. Beetje bij beetje lieten ze me zien In het midden van alles Een beetje van jou. Geliefden geven zichzelf weg. Losse kussens. Kleren op de vloer. Armen die omhelzen. Monden die fluisteren. Woorden van liefde. Terwijl ze naar elkaar zoeken. Het regende buiten. En de hangende cape zag het allemaal. En zei niets. En die blouse die je droeg Ergens in een hoekje. Rustig wachtend