Origineel
Nunca volverás paloma
triste está el palomar
solito quedó el palomo
ahogándose entre sollozos
pues ya no puede llorar… Pobrecito del palomo
cansado está de sufrir
y mirando para el cielo
a Dios le pide su muerte
que así no quiere vivir… En llorar, en llorar, en llorar
desde que te fuiste
se le fue el palomo en puro llorar. Por llorar, por llorar, por llorar
ya no puede ver, ni puede volar
se acerca su muerte está agonizando de tanto esperar… Morirá, morirá, morirá,
morirá el palomo porque así
es la muerte cuando hay soledad… Mirará hacía el cielo, te vera volando
te dará las gracias por esos recuerdos
y al cruzar las alas que te cobijaron
ahogará en sus sueños que no despertaron Morirá, morirá, morirá,
morirá el palomo porque así
es la muerte cuando hay soledad. Mirará hacía el cielo, te vera volando
te dará las gracias por esos recuerdos
y al cruzar las alas que te cobijaron
ahogará en sus sueños que no despertaron.
Vertaling
Je komt nooit meer terug duif
triest is de duiventil
de duif werd met rust gelaten
verstikking tussen snikken
hij kan niet meer huilen … Arme kleine duif
hij is het lijden beu
en kijkend naar de lucht
Hij vraagt ??God om zijn dood
wie wil niet zo leven … In huilen, in huilen, in huilen
sinds je vertrok
de duif vertrok in pure tranen. Om te huilen, om te huilen, om te huilen
kan niet meer zien en ook niet vliegen
zijn dood nadert hij sterft van wachten … Hij zal sterven, hij zal sterven, hij zal sterven,
de duif sterft namelijk zo
het is de dood als er eenzaamheid is … Het zal naar de lucht kijken, het zal je zien vliegen
zal je bedanken voor die herinneringen
en het oversteken van de vleugels die je beschutten
Hij zal verdrinken in zijn dromen die niet zijn ontwaakt. Hij zal sterven, hij zal sterven, hij zal sterven.
de duif sterft namelijk zo
het is de dood als er eenzaamheid is. Hij zal naar de lucht kijken, hij zal je zien vliegen
zal je bedanken voor die herinneringen
en het oversteken van de vleugels die je beschutten
hij zal verdrinken in zijn dromen die niet zijn ontwaakt.