Origineel
’t Is fjouwer oere moans
Oan de ein fan desimber
Ik skriuw dy in brief
Om ris eefkes te hearren
De stêd hjir is kâld
Mar ’t is goed hjir te libjen
Mei ljochtsjes, muzyk
Kinst hjir suver net dea gean
Ik hearde datsto boud hast
In hûs foar dysels
Djip yn de Wâlden
Sa fier fuort fan dyn hel
Dêr kinst it gelok dan wer by dy hâlde
En myn faam kaam thús mei in lok fan dyn hier
Do hiest it ôfgryslike swier
Dy nacht datst derút wêze woest
Foardat it út wêze koe
Oh, dy moeting, dy leste
Doe skrokken wy suver
Dyn ljochtblauwe reinjas
Dy kleure sa nuver
Do kaamst by ’t stasjon wei
Do skôgest de trein
In perron fol mei minsken
Mar alwer sûnder dyn Lili Marleen
En do lietst har, myn leafste,
dyn leafde wer sjen
En werom by my thûs, doe hie ik har ferlern
En do swaaidest noch ien kear gedach tsjin dyn roas
Tsjin dyn ôftbrutsen roas
Yn myn bêd keart sy om
En se swaait noch werom
En wat no noch skriuwe, ha wurden och lading
Wat wol ik hjir no noch oer kwyt
Miskien dat ik ferjaan kin, miskien dy ferslaan kin
Of hat gjinien fan allen spyt
Asto ea by ús del komst
Foar myn faam of foar my
Dan sil de oergeunst net bite
En syn proai, dy is frij
Dus, tank foar it libben datsto by har brochtst
In libben dat ik net koe
Mar ik hie ek net goed socht
En myn faam kaam thús mei in lok fan dyn hier
Do hiest it ôfgryslike swier
Dy nacht datst derút wêze woest
Mei groetnis,
dyn freon
Oan de ein fan desimber
Ik skriuw dy in brief
Om ris eefkes te hearren
De stêd hjir is kâld
Mar ’t is goed hjir te libjen
Mei ljochtsjes, muzyk
Kinst hjir suver net dea gean
Ik hearde datsto boud hast
In hûs foar dysels
Djip yn de Wâlden
Sa fier fuort fan dyn hel
Dêr kinst it gelok dan wer by dy hâlde
En myn faam kaam thús mei in lok fan dyn hier
Do hiest it ôfgryslike swier
Dy nacht datst derút wêze woest
Foardat it út wêze koe
Oh, dy moeting, dy leste
Doe skrokken wy suver
Dyn ljochtblauwe reinjas
Dy kleure sa nuver
Do kaamst by ’t stasjon wei
Do skôgest de trein
In perron fol mei minsken
Mar alwer sûnder dyn Lili Marleen
En do lietst har, myn leafste,
dyn leafde wer sjen
En werom by my thûs, doe hie ik har ferlern
En do swaaidest noch ien kear gedach tsjin dyn roas
Tsjin dyn ôftbrutsen roas
Yn myn bêd keart sy om
En se swaait noch werom
En wat no noch skriuwe, ha wurden och lading
Wat wol ik hjir no noch oer kwyt
Miskien dat ik ferjaan kin, miskien dy ferslaan kin
Of hat gjinien fan allen spyt
Asto ea by ús del komst
Foar myn faam of foar my
Dan sil de oergeunst net bite
En syn proai, dy is frij
Dus, tank foar it libben datsto by har brochtst
In libben dat ik net koe
Mar ik hie ek net goed socht
En myn faam kaam thús mei in lok fan dyn hier
Do hiest it ôfgryslike swier
Dy nacht datst derút wêze woest
Mei groetnis,
dyn freon
Vertaling
Het is vier uur in de morgen
Aan het eind van december
Ik schrijf je een brief
Om eens even te horen
De stad hier is koud
Maar het is goed hier te leven
Met lichtjes, muziek
Je kunt hier eenvoudig niet dood gaan
Ik hoorde dat je gebouwd hebt
Een huis voor jezelf
Diep in de bossen
Zo ver weg van jouw hel
Daar kan je het geluk dan weer bij je houden
En mijn vriendin kwam thuis met een lok van jouw haar
Je had het afgrijselijk zwaar
Die nacht dat je eruit wilde
Voordat het uit kon zijn
O, jouw ontmoeting, jouw laatste
Toen schrokken wij enorm
Jouw lichtblauwe regenjas
De kleuren zo vreemd
Je kwam bij het station vandaan
Je begroette de trein
Een perron vol met mensen
Maar alweer zonder jouw Lili Marleen
En je liet haar, mijn liefste,
Jouw liefde weer zien
En weer bij mij thuis, toen heb ik haar verloren
En je zwaaide nog een keer gedag tegen jouw roos
Tegen je afgebroken roos
In mijn bed draait ze om
En ze zwaaide nog terug
En wat nu nog schrijven, hebben woorden ook betekenis
Wat wil ik hier nu nog over kwijt
Misschien dat ik verjagen kan, misschien jou verslaan kan
Of heeft niemand spijt
Als je ooit nog bij ons langs komt
Voor mijn vriendin of voor mij
Dan zal de afgunst niet bijten
En zijn prooi, die is vrij
Dus, dank voor het leven dat je bij haar bracht
Een leven dat ik niet ken
Maar ik heb ook niet goed gezocht
En mijn vriendin kwam thuis met een lok van jouw haar
Je had het afgrijslijk zwaar
Die nacht dat je eruit wilde zijn
Met groeten,
Jouw vriend
Aan het eind van december
Ik schrijf je een brief
Om eens even te horen
De stad hier is koud
Maar het is goed hier te leven
Met lichtjes, muziek
Je kunt hier eenvoudig niet dood gaan
Ik hoorde dat je gebouwd hebt
Een huis voor jezelf
Diep in de bossen
Zo ver weg van jouw hel
Daar kan je het geluk dan weer bij je houden
En mijn vriendin kwam thuis met een lok van jouw haar
Je had het afgrijselijk zwaar
Die nacht dat je eruit wilde
Voordat het uit kon zijn
O, jouw ontmoeting, jouw laatste
Toen schrokken wij enorm
Jouw lichtblauwe regenjas
De kleuren zo vreemd
Je kwam bij het station vandaan
Je begroette de trein
Een perron vol met mensen
Maar alweer zonder jouw Lili Marleen
En je liet haar, mijn liefste,
Jouw liefde weer zien
En weer bij mij thuis, toen heb ik haar verloren
En je zwaaide nog een keer gedag tegen jouw roos
Tegen je afgebroken roos
In mijn bed draait ze om
En ze zwaaide nog terug
En wat nu nog schrijven, hebben woorden ook betekenis
Wat wil ik hier nu nog over kwijt
Misschien dat ik verjagen kan, misschien jou verslaan kan
Of heeft niemand spijt
Als je ooit nog bij ons langs komt
Voor mijn vriendin of voor mij
Dan zal de afgunst niet bijten
En zijn prooi, die is vrij
Dus, dank voor het leven dat je bij haar bracht
Een leven dat ik niet ken
Maar ik heb ook niet goed gezocht
En mijn vriendin kwam thuis met een lok van jouw haar
Je had het afgrijslijk zwaar
Die nacht dat je eruit wilde zijn
Met groeten,
Jouw vriend