Origineel
Que serais-je sans toi qu’un coeur au bois dormant
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que cette heure arrêtée au cadran de la montre
Que serais-je sans toi que ce balbutiement
J’ai tout appris de toi sur les choses humaines
Et j’ai vu désormais le monde à ta façon
J’ai tout appris de toi comme on boit aux fontaines
Comme on lit dans le ciel les étoiles lointaines
Comme au passant qui chante on reprend sa chanson
J’ai tout appris de toi jusqu’au sens du frisson
Que serais-je sans toi etc.
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que cette heure arrêtée au cadran de la montre
Que serais-je sans toi que ce balbutiement
J’ai tout appris de toi pour ce qui me concerne
Qu’il fait jour à midi qu’un ciel peut être bleu
Que le bonheur n’est pas un quinquet de taverne
Tu m’a pris par la main dans cet enfer moderne
Ou I’homme ne sait plus ce que c’est qu’être deux
Tu m’a pris par la main comme un amant heureux
Que serais-je sans toi etc.
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que cette heure arrêtée au cadran de la montre
Que serais-je sans toi que ce balbutiement
Qui parle de bonheur a souvent les yeux tristes
N’est-ce pas un sanglot de la déconvenue
Une corde brisée aux doigts du guitariste
Et pourtant je vous dis que le bonheur existe
Ailleurs que dans le rêve ailleurs que dans les nues
Terre terre voici ses rades inconnues
Que serais-je sans toi etc.
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que cette heure arrêtée au cadran de la montre
Que serais-je sans toi que ce balbutiement
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que cette heure arrêtée au cadran de la montre
Que serais-je sans toi que ce balbutiement
J’ai tout appris de toi sur les choses humaines
Et j’ai vu désormais le monde à ta façon
J’ai tout appris de toi comme on boit aux fontaines
Comme on lit dans le ciel les étoiles lointaines
Comme au passant qui chante on reprend sa chanson
J’ai tout appris de toi jusqu’au sens du frisson
Que serais-je sans toi etc.
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que cette heure arrêtée au cadran de la montre
Que serais-je sans toi que ce balbutiement
J’ai tout appris de toi pour ce qui me concerne
Qu’il fait jour à midi qu’un ciel peut être bleu
Que le bonheur n’est pas un quinquet de taverne
Tu m’a pris par la main dans cet enfer moderne
Ou I’homme ne sait plus ce que c’est qu’être deux
Tu m’a pris par la main comme un amant heureux
Que serais-je sans toi etc.
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que cette heure arrêtée au cadran de la montre
Que serais-je sans toi que ce balbutiement
Qui parle de bonheur a souvent les yeux tristes
N’est-ce pas un sanglot de la déconvenue
Une corde brisée aux doigts du guitariste
Et pourtant je vous dis que le bonheur existe
Ailleurs que dans le rêve ailleurs que dans les nues
Terre terre voici ses rades inconnues
Que serais-je sans toi etc.
Que serais-je sans toi qui vins à ma rencontre
Que cette heure arrêtée au cadran de la montre
Que serais-je sans toi que ce balbutiement
Vertaling
Wat zou ik zijn zonder jou dan een schone slaper in het bos
Wat zou ik zijn zonder jou die kwam om mij te ontmoeten
Niets meer dan een klok die is stil blijven staan
Wat zou ik zijn zonder jou dan wat gestamel
Ik heb alles van je geleerd over de mensenwereld
En ik heb voortaan gezien de wereld op jouw manier
Ik heb alles geleerd van jou gelijk men drinkt aan de bronnen
Zoals men in de hemel de verre sterren leest
Zoals men het lied overneemt van een zingende voorbijganger
Ik heb alles van je geleerd tot aan het huiveren
Wat zou ik zijn zonder jou dan een schone slaper in het bos
Wat zou ik zijn zonder jou die kwam om mij te ontmoeten
Niets meer dan een klokje dat stil is blijven staan
Wat zou ik zijn zonder jou dan wat gestamel
Ik heb alles van jou geleerd over wat er voor mij toe doet
Dat het dag is om 12 uur dat een hemel blauw kan zijn
Dat het geluk geen kroeglamp is
Je hebt me bij de hand genomen in deze moderne hel
Waar de mens niet meer weet wat het is om een paar te zijn
Je hebt me bij de hand genomen als een gelukkige geliefde
Wat zou ik zijn zonder jou dan een schone slaper in het bos
Wat zou ik zijn zonder jou die kwam om mij te ontmoeten
Niets meer dan een klokje dat stil is blijven staan
Wat zou ik zijn zonder jou dan wat gestamel
Wie praat over het geluk heeft vaak de ogen droef
Is dat geen snik van teleurstelling
Een gebroken akkoord uit de vingers van een gitarist
En toch zeg ik u dat het geluk bestaat
Niet in de droom niet in de wolken
Aarde híer is zijn onbekende ontstaansgrond
Wat zou ik zijn zonder jou dan een schone slaper in het bos
Wat zou ik zijn zonder jou die kwam om mij te ontmoeten
Niets meer dan een klokje dat stil is blijven staan
Wat zou ik zijn zonder jou dan wat gestamel
Wat zou ik zijn zonder jou die kwam om mij te ontmoeten
Niets meer dan een klok die is stil blijven staan
Wat zou ik zijn zonder jou dan wat gestamel
Ik heb alles van je geleerd over de mensenwereld
En ik heb voortaan gezien de wereld op jouw manier
Ik heb alles geleerd van jou gelijk men drinkt aan de bronnen
Zoals men in de hemel de verre sterren leest
Zoals men het lied overneemt van een zingende voorbijganger
Ik heb alles van je geleerd tot aan het huiveren
Wat zou ik zijn zonder jou dan een schone slaper in het bos
Wat zou ik zijn zonder jou die kwam om mij te ontmoeten
Niets meer dan een klokje dat stil is blijven staan
Wat zou ik zijn zonder jou dan wat gestamel
Ik heb alles van jou geleerd over wat er voor mij toe doet
Dat het dag is om 12 uur dat een hemel blauw kan zijn
Dat het geluk geen kroeglamp is
Je hebt me bij de hand genomen in deze moderne hel
Waar de mens niet meer weet wat het is om een paar te zijn
Je hebt me bij de hand genomen als een gelukkige geliefde
Wat zou ik zijn zonder jou dan een schone slaper in het bos
Wat zou ik zijn zonder jou die kwam om mij te ontmoeten
Niets meer dan een klokje dat stil is blijven staan
Wat zou ik zijn zonder jou dan wat gestamel
Wie praat over het geluk heeft vaak de ogen droef
Is dat geen snik van teleurstelling
Een gebroken akkoord uit de vingers van een gitarist
En toch zeg ik u dat het geluk bestaat
Niet in de droom niet in de wolken
Aarde híer is zijn onbekende ontstaansgrond
Wat zou ik zijn zonder jou dan een schone slaper in het bos
Wat zou ik zijn zonder jou die kwam om mij te ontmoeten
Niets meer dan een klokje dat stil is blijven staan
Wat zou ik zijn zonder jou dan wat gestamel