Origineel
Alguém me disse que você falou. Que acha graça e tem pena de mim. Que não me ama, que o nosso caso já chegou ao fim. E ao telefone não me atende mais. Que pra você agora tanto faz. Se é verdade que você não quer. Responda se puder!. Quem é que liga no meio da noite. E diz que está sozinha. Quem é que nos meus braços. Fala que é só minha. E chora de emoção na hora do prazer. Por que será que você não assume. Que eu sou seu homem. Porque o tempo todo fala no meu nome. Confessa que você não sabe me esquecer. Refrão:. Tem nada a ver. Você é quem está fugindo da verdade. Parece que tem medo da felicidade. Você diz que não… seu corpo diz que sim!. Tem nada a ver. A boca que me beija, a mão que me apedreja. Se deita em minha cama. Depois me difama. Diz que não me quer… mas vive atrás de mim!
Vertaling
Iemand vertelde me dat je sprak. Dat je denkt dat het grappig is en dat je medelijden met me hebt. Dat je niet van me houdt, dat onze relatie voorbij is. En je neemt de telefoon niet meer op. Dat het je nu niet uitmaakt. Als het waar is dat je het niet wilt. Geef antwoord als je kunt. Die midden in de nacht belt. En zegt dat ze alleen is. Die in mijn armen. Zegt dat ze alleen van mij is. En huilt van ontroering op het moment van genot. Waarom ga je er niet vanuit Dat ik je man ben. Omdat je de hele tijd mijn naam spreekt. Beken dat je me niet kunt vergeten. Refrein. Daar heeft het niets mee te maken. Jij bent degene die wegloopt voor de waarheid. Het lijkt erop dat je bang bent voor geluk. Jij zegt nee, je lichaam zegt ja. Er is niets aan. De mond die me kust, de hand die me stenigt. Je ligt in mijn bed. Dan belastert u mij. Je zegt dat je me niet wilt… maar je leeft achter me!