Origineel
O tempo trouxe a saudade. Levou meu tempo de alegria. Já faz tempo, não encontro. Aqueles tempos, aqueles dias. No colo da nossa vida. Eu sonhava tanto na minha estrada. Agora me falta o tempo. Chorando vejo que não fiz nada. Agora me falta o tempo. Chorando vejo que não fiz nada. Você me fez amar perdidamente. Me fez perder meu tempo com você. E eu que tive a vida pela frente. Não tenho nem mais tempo pra viver. O tempo passou de pressa. E apaixonado eu não percebi. Em seus braços eu fiquei. Por muito tempo eu me distraí. Por isso eu não enxergava. O que me fazia e partiu também. Confesso desesperado. Não tenho tempo pra mais ninguém. Confesso desesperado. Não tenho tempo pra mais ninguém. Você me fez amar perdidamente. Me fez perder meu tempo com você. E eu que tive a vida pela frente. Não tenho nem mais tempo pra viver. Não tenho nem mais tempo pra viver. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)
Vertaling
De tijd heeft verlangen gebracht. Het nam mijn tijd van vreugde. Het is lang geleden, ik kan het niet vinden. Die tijden, die dagen. In de schoot van ons leven. Ik heb zoveel gedroomd op mijn weg. Nu heb ik geen tijd meer. Huilend zie ik dat ik niets gedaan heb. Nu heb ik geen tijd meer. Huilend zie ik dat ik niets heb gedaan. Je liet me hopeloos van je houden Je liet me mijn tijd verspillen met jou. En ik had mijn leven nog voor me. Ik heb zelfs geen tijd meer om te leven. De tijd ging snel voorbij. En verliefd, dat realiseerde ik me niet. In je armen bleef ik. Lange tijd was ik afgeleid. Dat is waarom ik niet kon zien Wat mij maakte en ook vertrok. Ik beken in wanhoop. Ik heb geen tijd voor iemand anders. Ik beken wanhopig te zijn. Ik heb geen tijd voor iemand anders. Je liet me hopeloos van je houden Je liet me mijn tijd verspillen met jou. En ik had mijn hele leven nog voor me. Ik heb zelfs geen tijd meer om te leven Ik heb zelfs geen tijd meer om te leven. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)