Origineel
Tempestade. Chega pra roubar a emoção. Na verdade. Fez-se tão vazio um coração. Nossa vida. Feito linhas tortas num papel. Tão escuro. Ficou lindo o azul do nosso céu. O meu mundo. Se acabando docemente nesse fel. Vem bonança. Para aliviar a minha dor. A esperança. Se perdeu num imenso corredor. De repente. Sinto no meu peito a sensação. Que foi lindo. Enquanto durou a relação. Vou seguindo. Sem destino em busca de paixão. Lamento demais, mas não suportei a dor. Já não amo mais. É só amizade, amor
Vertaling
Storm. Genoeg om de sensatie te stelen. Inderdaad. Maakte zo’n leeg hart. Ons leven. Zoals kromme lijnen op een papier. Zo donker. Het blauw van onze hemel werd prachtig. Mijn wereld. Eindigt lieflijk in deze gal. Kom bonanza. Om mijn pijn te verzachten. Hoop. Verloren in een immense gang Plotseling. Ik voel het in mijn borst. Dat het mooi was. Zolang de relatie duurde. Ik ga verder. doelloos op zoek naar passie. Het spijt me, maar ik kon de pijn niet verdragen. Ik heb niet meer lief. Het is gewoon vriendschap, liefde