Origineel
O adolescente, o ofendido, o jogador, o ladrão honrado. Todos sabiam mas ninguém falava. Esperando a hora de dizer sorrindo. Que as rosas eram todas amarelas. Que as rosas eram todas amarelas, que as rosas eram todas amarelas. Lendo um livro de um poeta, á á á á da mitologia contemporânea. Á á á á á. Sofisticado senti que ele era á á á á. Pois morrendo de amor…. Renunciando em ser poeta dizia. Basta eu saber que poderei viver sem escrever mas. Com o direito de fazer quando quiser. Porque ele sabia mas esperava a hora de escrever Que as rosas. Que as rosas eram todas amarelas que as rosas eram todas amarelas. Que as rosas eram todas amarelas. O adolescente (o adolescente), o ofendido (o ofendido). O jogador (o jogador), o ladrão honrado (o ladrão honrado). Todos sabiam (todos sabiam). Mas ninguém falava esperando a hora de dizer sorrindo. Que as rosas eram todas amarelas. – © Arlequim
Vertaling
De tiener, de gekwetste, de gokker, de eerzame dief. Iedereen wist het, maar niemand zei iets. Wachtend op het moment om lachend te zeggen. Dat de rozen allemaal geel waren Dat de rozen allemaal geel waren, dat de rozen allemaal geel waren. Ik lees een boek van een dichter, á á á á van hedendaagse mythologie. Á á á á á. Geraffineerd vond ik hem á á á á. Voor het sterven aan liefde…. Hij gaf op een dichter te zijn en zei. Gewoon weten dat ik kan leven zonder te schrijven, maar. Met het recht om het te doen wanneer ik wil. Want hij wist maar wachtte op de tijd om te schrijven Dat de rozen. Dat de rozen allemaal geel waren, dat de rozen allemaal geel waren. Dat de rozen allemaal geel waren. De tiener, de beledigde, de beledigde. De gokker, de eervolle dief. Iedereen wist het. Iedereen wist het. Maar niemand sprak, wachtend op het moment om te glimlachen. Dat de rozen allemaal geel waren. – © Harlequin