Het was KD crew, ja, Kane en Dean East Ham, Plaistow, met Maxwell Leyton dromen. Je was een van de eersten die me liet geloven in mijn eerste 16 Maar de hoogten die ik bereikte brachten de wijzerplaat en spreken in gevaar Maar we gaan terug sinds manor en ride-on-the-play regeling District coach, een walkman, elk een oor Napier Road, Black Pitch Een-dag reiskaarten en Fat Chaps chips We toerden door het land, namen het mee overzee Brachten het van de straten naar The Streets En als er iemand in je oor zat Weet dan dat mijn bedoelingen duidelijk waren. Ik hielp ons allemaal, wij Ik zorgde ervoor dat we er allemaal waren. Het is nogal moeilijk als je er het gezicht van bent. Was je een beetje jaloers op mijn roem? Het grappige is, dat ik deze vragen niet eens beantwoord wil zien. Ik wil gewoon een brandy en een lach hoe dan ook In plaats van te doen alsof we vreemden zijn, ja. Zeven jaar geleden was de doop van Shane’s kleintje. AB was daar om te proberen al het gekibbel te stoppen. Hij pleegde een telefoontje naar jou in de toiletten. Zei “iemand wil je spreken”, gaf me de telefoon tot mijn ergernis. Ik zei “hallo?”, je moet mijn stem gehoord hebben en ophing. Ik hoorde net de telefoon uitvallen en pakte mijn rum op And hit the dancefloor to some Mavado, finger gun up Water uit de rug van een eend, maar om eerlijk te zijn, dat deed pijn, mijn broer. Wat gaan ze doen? Wat gaan ze proberen? Om onze vriendschap in de lucht te laten vliegen. Ik zei in ‘Celebrate’ dat ik je kinderen nog niet eens ontmoet had. Een ruzie heeft ons voor gek gezet. Ik kan niet precies zeggen waar het probleem begon. Wie heeft er schuld of wie moet de helft opeisen Als het een hardnekkige competitie is, winnen we allebei. Dus wie zou gewoon de telefoon oppakken? Zelfs als we uit elkaar groeien, zijn we nog steeds een partnerschap. Dus waarom doen we alsof we vreemden zijn? Waarom doen we alsof we vreemden zijn? Oh boy, we ain’t strangers Ik schreef die eerste twee verzen vorig jaar, vorig jaar. En de andere dag, was ik aan het raven in West End en ik zie jou daar. Ik zie je daar, broeder, ik zie je daar, ja En we hadden die brandy niet maar we lachten Plus we dronken wat wodka en een half Oi, als je een maat omhelst maar helemaal zwart draagt, is dat nog steeds gangster? Gangster of niet, dat is mijn verdomde lef. En alles was weer normaal voor één nacht, dat is genoeg. Gewoon om ons te laten weten dat er geen wrok is, het is allemaal liefde Maar we dragen allemaal littekens, we zijn allemaal gesneden, we zijn volwassen Geen tieners meer, we zijn ouder, we zijn volwassen Maar de volgende dag zette me aan het denken, wat als ik de reden was? Of als de rollen omgedraaid waren, of ik zou zitten Of als je batterij leeg was die avond bij die doop En ik dacht dat je niet respectvol was, wat als het gewoon de receptie was? Dus de druppel die de emmer van deze vriendschap deed overlopen Misschien was het niet de bedoeling, maar het zou het einde symboliseren Nu, wat als je dacht dat ik ophing En zeven jaar lang, heb je dezelfde shit opgehangen als ik. Ik denk dat we het nooit zullen weten, het is zinloos om diepere gaten te graven Want als we die weg inslaan, moeten deze verbrande bruggen tol betalen Dus ik zou liever bromantiseren over deze dingen En schrijf een liedje over wat-als, want ik kan nooit een diss schrijven Cause that’s my brother That’s my brother Dus bruv, waarom doen we alsof we vreemden zijn? Waarom doen we alsof we vreemden zijn? Fumbling, we ain’t strangers Red Stripe vibes, ayy