Origineel
Jacques et Gilles work at the mill
That stands beside the water
Could be Lowell, could be Lawrence
Or Nashua, New Hampshire
Jacques et Gilles, they hate the mill
But they’ve too many sons and daughters
The pay’s no good and they miss the woods
So they go and cut the lumber in Maine
Jacques et Gilles they’ve left the mill
To cut down trees in winter
Little Hélène who’s only ten
She knits and spins and sits and folds
In darkness and in hunger
In the cold mill by the frozen water
And St-Jean-Baptiste says, “That’s O.K
Come pray to me on Sunday
We’ll cash your notes
We’ll cast your votes
Just give me some of that money”
“Tell me mother, sister, brother
You who work beside me
When will we be goin’ home
To the chickens and cows, the horses and sows
The cousins and friends and loved-ones
Of our native country?”
“Ah, shut your mouth my daughter dear
Go fetch the boss some water
And just pretend ma belle Hélène
That at the borne-fontaine
You can’t comprehend
That Irish agitator”
And we’re goin’ down to La Marique
To work in the mills of New Hampshire
Two weeks we’ll march like savages
Down the banks of the Connecticut and the Merrimac rivers
“Why is Paddy such a bad guy?
Why is he so evil?
He wants more pay for his working day
And he says that kids like me
Should be in school”
“Ah, ferme ta gueule ma p’tite soeur
We’ll start for home tomorrow
But Paddy Boyle and Katy Doyle
They’ve left their soil
They’ve sailed away
They can’t go home and therein
Lies their anger and their sorrow”
And the old man smells of whisky-blanc
Of tobacco and fine leather
And all the boys Ti-Pit, Ti-Jean, Ti-Guy, Ti-Gus
Have brand new suits
And all the girls new coats and hats
And Madame Aubry a gorgeous hat of melton
With three fine feathers
And we’re goin’ home to Canada
To La Beauce, our beautiful country
We’ll take the new train from Nashua
Our pockets filled with American money
Vertaling
Jacques en Gilles werken in de molen
Die aan het water staat
Het kan Lowell zijn, het kan Lawrence zijn
Of Nashua, New Hampshire
Jacques en Gilles, ze haten de molen
Maar ze hebben te veel zonen en dochters
Het loon is niet goed en ze missen het bos
Dus gaan ze hout hakken in Maine
Jacques en Gilles, ze hebben de molen verlaten
Om bomen te kappen in de winter
Kleine Hélène die pas tien is
Ze breit en spint en zit en vouwt
In duisternis en in honger
In de koude molen bij het bevroren water
En St-Jean-Baptiste zegt, “Dat is oké
Kom zondag bij me bidden
We zullen jullie biljetten innen
We zullen jullie stemmen uitbrengen
Geef me gewoon wat van dat geld.
“Zeg me moeder, zuster, broer
Jullie die naast me werken
Wanneer gaan we naar huis
Naar de kippen en de koeien, de paarden en de zeugen
De neven en nichten en vrienden en geliefden
Van ons vaderland?”
“Ach, hou je mond mijn lieve dochter
Ga de baas wat water halen
En doe maar alsof, liefste Hélène
Dat je bij de borne-fontaine
Je kunt niet begrijpen
“Die Ierse opruier”
En we gaan naar La Marique
Om te werken in de molens van New Hampshire
Twee weken marcheren we als wilden
Langs de oevers van de Connecticut en de Merrimac rivieren
“Waarom is Paddy zo’n slechte kerel ?
Waarom is hij zo slecht?
Hij wil meer loon voor zijn werkdag
En hij zegt dat kinderen zoals ik
op school moeten zitten”
“Ah, ferme ta gueule ma p’tite soeur
We gaan morgen naar huis
Maar Paddy Boyle en Katy Doyle
They’ve left their soil
Ze zijn weggevaren
Ze kunnen niet naar huis en daarin
Lies their anger and their sorrow”
En de oude man ruikt naar whisky-blank
Naar tabak en fijn leer
And all the boys Ti-Pit, Ti-Jean, Ti-Guy, Ti-Gus
Hebben gloednieuwe pakken
En alle meisjes nieuwe jassen en hoeden
En Madame Aubry een prachtige hoed van melton
Met drie mooie veren
En we gaan naar huis, naar Canada
Naar La Beauce, ons mooie land
We nemen de nieuwe trein uit Nashua
Onze zakken gevuld met Amerikaans geld