Origineel
With her head on her pillow and her pain tucked under the sheets
Music playing softly without a steady beat
The TV flickers flames of color; it ignites the room
A black and white face, the colors escape, her heartache
She ran away, so far away
That the streets were no longer paved with lines
The soles of her feet weren’t as tough as she claimed them to be
She wiped her eyes, it was no surprise
That she was lost and far from home, strange unfamiliar signs
Little to coincide, however she packed her bags and made her way
Anywhere her feet could take her
With her arm around her keepsakes and her mind on her mistakes
She climbed a hill – one of a kind, numb to her step, she had to accept
Changed scenery, it was now clear to see torn petals on a flower of her past
Memories she hoped wouldn’t last
She ran away, so far away
That the streets were no longer paved with lines
The sole of her feet weren’t as tough as she claimed them to be
She wiped her eyes, it was no surprise
That she was lost and far from home, strange unfamiliar signs
Little to coincide, however she packed her bags and made her way
Anywhere her feet could take her
With her head on her pillow and her pain tucked under the sheets
Music playing softly without a steady beat, without a steady beat
Music playing softly without a steady beat
The TV flickers flames of color; it ignites the room
A black and white face, the colors escape, her heartache
She ran away, so far away
That the streets were no longer paved with lines
The soles of her feet weren’t as tough as she claimed them to be
She wiped her eyes, it was no surprise
That she was lost and far from home, strange unfamiliar signs
Little to coincide, however she packed her bags and made her way
Anywhere her feet could take her
With her arm around her keepsakes and her mind on her mistakes
She climbed a hill – one of a kind, numb to her step, she had to accept
Changed scenery, it was now clear to see torn petals on a flower of her past
Memories she hoped wouldn’t last
She ran away, so far away
That the streets were no longer paved with lines
The sole of her feet weren’t as tough as she claimed them to be
She wiped her eyes, it was no surprise
That she was lost and far from home, strange unfamiliar signs
Little to coincide, however she packed her bags and made her way
Anywhere her feet could take her
With her head on her pillow and her pain tucked under the sheets
Music playing softly without a steady beat, without a steady beat
Vertaling
Met haar hoofd op haar kussen en haar pijn weggestopt onder de dekens
Muziek speelt zachtjes zonder een vast ritme
De tv flikkert vlammen van kleur; het verlicht de kamer
Een zwart-wit gezicht, de kleuren ontsnappen, haar hartzeer
Ze liep weg, zo ver weg
Dat de straten niet meer verhard waren
De zolen van haar voeten waren niet zo sterk als ze beweerde
Ze droogde haar tranen, het was geen verassing
Dat ze verdwaald en ver van huis was, vreemde onbekende tekens
Weinig wat overeen kwam, maar ze pakte haar koffers en ging op weg
Overal waar haar voeten haar konden dragen
Met haar arm om haar herinneringen en haar gedachten bij haar fouten
Beklom ze een berg – de enige van zijn soort, gevoelloos voor haar stappen, ze moest het
Veranderde landschap accepteren, er waren nu duidelijk gescheurde blaadjes op de bloem van haar verleden te zien
Herinnering waarvan ze hoopte dat ze niet zouden blijven
Ze liep weg, zo ver weg
Dat de straten niet meer verhard waren
De zolen van haar voeten waren niet zo sterk als ze beweerde
Ze droogde haar tranen, het was geen verassing
Dat ze verdwaald en ver van huis was, vreemde onbekende tekens
Weinig wat overeen kwam, maar ze pakte haar koffers en ging op weg
Overal waar haar voeten haar konden dragen
Met haar hoofd op haar kussen en haar pijn weggestopt onder de dekens
Muziek speelt zachtjes zonder een vast ritme, zonder een vast ritme
Muziek speelt zachtjes zonder een vast ritme
De tv flikkert vlammen van kleur; het verlicht de kamer
Een zwart-wit gezicht, de kleuren ontsnappen, haar hartzeer
Ze liep weg, zo ver weg
Dat de straten niet meer verhard waren
De zolen van haar voeten waren niet zo sterk als ze beweerde
Ze droogde haar tranen, het was geen verassing
Dat ze verdwaald en ver van huis was, vreemde onbekende tekens
Weinig wat overeen kwam, maar ze pakte haar koffers en ging op weg
Overal waar haar voeten haar konden dragen
Met haar arm om haar herinneringen en haar gedachten bij haar fouten
Beklom ze een berg – de enige van zijn soort, gevoelloos voor haar stappen, ze moest het
Veranderde landschap accepteren, er waren nu duidelijk gescheurde blaadjes op de bloem van haar verleden te zien
Herinnering waarvan ze hoopte dat ze niet zouden blijven
Ze liep weg, zo ver weg
Dat de straten niet meer verhard waren
De zolen van haar voeten waren niet zo sterk als ze beweerde
Ze droogde haar tranen, het was geen verassing
Dat ze verdwaald en ver van huis was, vreemde onbekende tekens
Weinig wat overeen kwam, maar ze pakte haar koffers en ging op weg
Overal waar haar voeten haar konden dragen
Met haar hoofd op haar kussen en haar pijn weggestopt onder de dekens
Muziek speelt zachtjes zonder een vast ritme, zonder een vast ritme