Origineel
With quill and silver knife
She carved a poison pen
Wrote to her lover’s wife:
“Your husband’s seed has fed my flesh.”
As if a leper’s face
That tainted letter graced
The wife with choke-stone throat
Ran to the day with tear-blind eyes
Impaled on nails of ice
And raked with emerald fire
The wife with soul of snow
With steady hands begins to write:
“I’m still, I need no life
To serve on boys and men
What’s mine was yours is dead
I take my leave of mortal flesh.”
Vertaling
Met ganzenveer en zilveren mes
kerfde ze een giftige pen
Schreef aan de vrouw van haar minnaar:
“Het zaad van je man heeft mijn vlees gevoed.”
Alsof het gezicht van een melaatse
die bedorven brief sierde
De vrouw met een verstikte keel
liep naar de dag met traanblinde ogen
Gespietst op nagels van ijs
En geharkt met smaragd vuur
De vrouw met de ziel van sneeuw
Met vaste handen begint te schrijven:
“Ik ben stil, ik heb geen leven nodig
Om te dienen op jongens en mannen
Wat van mij was en van jou is, is dood.
Ik neem afscheid van sterfelijk vlees.”