Origineel
Ja laulua lintujen kuuntelen vaan yksi on ylitse muiden
Se korkeimman kuusensa valitsee ja huutelee ylitse muiden
Tuo lintu on liioin jo pimeä sen huuto on unen ja huolin
Se korkean kuusensa latvassa kertoo ken’ sen juuressa kuoli
Tuon liitäjän sulka on musta kuin yö siivissä kuutamon kiilto
Täällä aika on vaiennut, olkapäälleni jää nyt kyntensä viilto
Jos se yön yli siipensä levittää voi alla pimeän peiton valvon
Vaan silmäni kerran jos sulkisin kuljen halki hämärän alhon
Tuo laulu on, tuo laulu on, laulua korppien
Tuo laulu on, tuo laulu on, laulua korppien
Kun laulu sen tuo kaikujaan
Kaikuja kaarilta aikojen
On kaarna kalpea kuusella
Siellä kaarre on hiljainen
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalan alla on korppikalliota ikituuliin, haltia nuollut
Ja mitä sen sammaleet kätkevät siitä, tietävät ammoin on kuollut
Minä kivien kallion kätköistä kuulen
Aina ja yhä
Ei vaikene lauluissa korppien laulu kuusten on latvoista pyhä
Tuo laulu on, tuo laulu on laulua korppien
Tuo laulu on, tuo laulu on laulua korppien
Kun laulu sen tuo kaikujaan
Kaikuja kaarilta aikojen
On kaarna kalpea kuusella
Siellä kaarre on hiljainen
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Jalakojen alla on korppikalliota
Vertaling
En ik luister naar het gezang van de vogels, maar één is er boven alle anderen
Hij kiest zijn hoogste boom en schreeuwt boven de rest
En die vogel is al donker en zijn roep is een droom en een zorg
Het zal je vertellen wie aan zijn voeten stierf in de top van zijn hoge dennenboom
De veer van die pasta is zo zwart als het maanlicht op de vleugels van de nacht.
Hier is de tijd stil, en op mijn schouder blijft de snede van zijn klauw
Als hij zijn vleugels spreidt door de nacht, zal ik kijken onder de donkere deken
Maar als ik een keer mijn ogen sluit, dwaal ik door de schemerige onderwereld
Dat lied is, dat lied is, het lied van raven
Er is een lied, er is een lied, er is een lied van raven
Wanneer dat lied weerklinkt
Een echo uit de bogen van de tijd
Er zit een schors op een bleke dennenboom
Er is een schors die stil is
Er is een kraaiennest onder de voeten
Er is een kraaiennest onder de rotsen
Er is een kraaiennest onder de rotsen
Er is een kraaiennest onder de rotsen
Er is een ravijn onder de rotsen
Er ligt een lijk onder de rotsen.
Er ligt een lijk onder de rotsen.
Er ligt een lijk onder de rotsen.
Er ligt een lijk onder de rotsen.
Er is een ravensteen onder je voet, en de wind waait altijd, en de eland likt altijd
En wat zijn mossen verbergen, ze weten dat het al lang dood is
Ik zal horen van de rotsachtige spelonken van de stenen
Altijd en nog
Het gezang van de raven zwijgt niet Het gezang van de raven Het gezang van de sparren is heilig vanaf de toppen
Dat lied is, dat lied is het lied van raven
Dat lied is, dat lied is het lied van raven
Wanneer het lied weerklinkt
Echo’s uit de kelders van de tijd
Er zit een schors op een bleke dennenboom
Er is een schors die stil is
Er is een kraaiennest onder de voeten
Er is een kraaiennest onder de rotsen
Er is een kraaiennest onder de rotsen
Er is een kraaiennest onder de rotsen
Er is een ravijn onder de rotsen
Er ligt een lijk onder de rotsen.
Er ligt een lijk onder de rotsen.
Er ligt een lijk onder de rotsen.