Origineel
Este dia empieza a crecer
voy a ver si puedo correr
Con la mañana silbándome en la espalda
o mirarme en las burbujas. Tengo que aprender a volar
entre tanta gente de pie.
Cuidan de mis alas unos gnomos de lata
que de noche nunca ríen. Si la lluvia llega hasta aquí
voy a limitarme a vivir.
Mojaré mis alas como el árbol o el ángel
o quizás muera de pena. Tengo mucho tiempo por hoy
los relojes harán que cante Y la espuma gira en torno a mi piel
me han puesto manos para hablarle
a las cosas de mi. Y al fin mi duende nació
tiene orejas blancas
como un soplo de pan y arroz Y un hongo como nariz
cuatro pelos locos
y un violín que nunca calla
solo se desprende y es igual a las guirnaldas. Este día es algo de sal
me dejó vibrando al nacer
pesa y es liviano como un hilo sin nombre
suena un poco a mi guitarra. Tengo que aprender a ser luz
entre tanta gente detrás.
Me pondré las ramas de este sol que me espera
para usarme como al aire. Y es que al fin mi duende se abrió
tiene un corazón de mantel y batón
y un guiño al ver que todo es verdad. Ya los gnomos cuiden
a un violín que siempre canata
nunca se adormece y es igual a las guirnaldas. Y es que nunca calla, solo se desprende
y es igual a las guirnaldas.
Vertaling
Deze dag begint te groeien
ik zal zien of ik kan rennen
Met de ochtend fluitend in mijn rug
of kijk naar me in de bubbels. Ik moet leren vliegen
tussen zoveel mensen staan.
Ingeblikte kabouters zorgen voor mijn vleugels
die 's nachts nooit lachen. Als het hier regent
Ik ga gewoon leven.
Ik zal mijn vleugels nat maken zoals de boom of de engel
of misschien sterf ik van verdriet. Ik heb veel tijd voor vandaag
De klokken zullen me laten zingen En het schuim draait om mijn huid
Ze hebben handen gegeven om met hem te praten
aan mijn spullen En uiteindelijk werd mijn elf geboren
heeft witte oren
als een bladerdeeg en rijst en een paddenstoel als een neus
vier gekke haren
en een viool die nooit zwijgt
het komt gewoon los en is hetzelfde als de slingers. Deze dag is wat zout
liet me trillen bij de geboorte
weegt en is licht als een naamloze draad
Het lijkt een beetje op mijn gitaar. Ik moet leren licht te zijn
tussen zoveel mensen achter.
Ik zal de takken van deze zon die op me wacht neerzetten
te gebruiken als lucht. En is dat eindelijk mijn elf geopend
het heeft een hart van tafelkleed en stokje
en een knipoog om te zien dat alles waar is. De kabouters zorgen
naar een viool die altijd canata
hij valt nooit in slaap en is hetzelfde als slingers. En het is nooit stil, het komt gewoon los
en het is gelijk aan slingers.