Origineel
Soy de la cuidad con todo lo que ves
Con su ruido, con su gente, consume vejez
Y no puedo evitar, el humo que entra hoy
Pero igual sigo creciendo, soy otro carbón
No voy a imaginar, la pena en los demás
Compro aire y si es puro, pago mucho más
No voy a tolerar, que ya no tengan fe
Que se bajen los brazos, que no haya lucidez. Me voy, volando por ahí
Y estoy, convencido de ir
Me voy, silbando y sin rencor
Y estoy, zafando del olor. Me encontré con la gente, que sabe valorar
Que de turista en la capital, han sabido vagar
Y no ha encarado al fin la cruda realidad
De respirar hollín, de llorar alquitrán
Y empiezo a envejecer, sudando mi verdad
Criado pa’ toser, con mucha variedad
Y adonde ir a para, cargando con mi olor
Deberíamos andar desnudos pa’ sentirnos mejor. Me voy, volando por ahí
Y estoy, convencido de ir
Me voy, silbando y sin rencor
Y estoy, zafando del olor. Soy de la cuidad con todo lo que ves
Con su ruido, con su gente, consume vejez
Y no puedo evitar, el humo que entra hoy
Pero igual sigo creciendo, soy otro carbón
No voy a imaginar, la pena en los demás
Compro aire y si es puro, pago mucho más
No voy a tolerar, que ya no tengan fe
Que se bajen los brazos, que no haya lucidez. Me voy, volando por ahí
Y estoy, convencido de ir
Me voy, silbando y sin rencor
Y estoy, zafando del olor.
Vertaling
Ik kom uit de stad met alles wat je ziet
Met zijn lawaai, met zijn mensen, verbruikt het ouderdom
En ik kan er niets aan doen, de rook komt vandaag binnen
Maar toch blijf ik groeien, ik ben een andere steenkool
Ik kan het me niet voorstellen, de pijn bij anderen
Ik koop lucht en als het puur is, betaal ik veel meer
Ik tolereer niet dat ze geen geloof meer hebben
Laat je armen vallen, dat er geen helderheid is. Ik vertrek, vlieg rond
En ik ben ervan overtuigd om te gaan
Ik ga weg, fluitend en zonder wrok
En ik ben, de geur kwijt. Ik heb mensen ontmoet die weten te waarderen
Als toerist in de hoofdstad weten ze te dwalen
En het is niet eindelijk geconfronteerd met de harde realiteit
Van roet ademen, van huilende teer
En ik begin oud te worden, zweet mijn waarheid
Gekweekt met veel afwisseling
En waar te gaan, met mijn geur
We moeten naakt zijn om ons beter te voelen. Ik vertrek, vlieg rond
En ik ben ervan overtuigd om te gaan
Ik ga weg, fluitend en zonder wrok
En ik ben, de geur kwijt. Ik kom uit de stad met alles wat je ziet
Met zijn lawaai, met zijn mensen, verbruikt het ouderdom
En ik kan er niets aan doen, de rook komt vandaag binnen
Maar toch blijf ik groeien, ik ben een andere steenkool
Ik kan het me niet voorstellen, de pijn bij anderen
Ik koop lucht en als het puur is, betaal ik veel meer
Ik tolereer niet dat ze geen geloof meer hebben
Laat je armen vallen, dat er geen helderheid is. Ik vertrek, vlieg rond
En ik ben ervan overtuigd om te gaan
Ik ga weg, fluitend en zonder wrok
En ik ben, de geur kwijt.