Origineel
Arbolito sabanero…
yo te vengo a preguntar, preguntar
si cuando él se me fue, arbolito,
tú me lo viste pasar, ’te pasar. Abre sus sueños al raso
la soledad sin un grito.
Aspira el campo marchito
la dulce flor del ocaso. Tú, pesaroso en el paso,
– puro arenal – del estero,
soñando el aire mayero,
¡cómo tendrás de congojas
que ya no te quedan ni hojas,
arbolito sabanero! Soñando el aire mayero,
¡cómo tendrás de congojas
que ya no te quedan ni hojas,
arbolito sabanero! Arbolito de hojas finas,
nido de puras congojas,
como ya no tienes ni hojas
te besa el sol las espinas. Madrinero sin madrina,
paso yo con mi cantar,
y tú en tu grave callar,
te quedas más seco y triste.
Arbolito, tú lo viste,
tú me lo viste pasar. Y tú en tu grave callar,
te quedas más seco y triste.
Arbolito, tú lo viste,
tú me lo viste pasar. Arbolito sabanero…
yo te vengo a preguntar, preguntar
si cuando él se me fue, arbolito,
tú me lo viste pasar, ’te pasar.
Vertaling
Sabanero boom …
Ik kom je vragen, vraag
als toen hij me verliet, kleine boom,
je zag het mij overkomen: ‘Ik zal jou overkomen. Open je dromen open
eenzaamheid zonder schreeuw.
Stofzuig het verdorde veld
de zoete bloem van de zonsondergang. Jij, spijtig in de stap,
– puur zand – uit de monding,
het dromen van de mayer air,
Wat zult u verdrietig zijn
je hebt zelfs geen bladeren meer,
sabanero boom! Dromen van de grotere lucht,
Wat zult u verdrietig zijn
je hebt zelfs geen bladeren meer,
sabanero boom! Kleine groene boom,
nest van puur verdriet,
omdat je niet eens bladeren hebt
de zon kust je doornen. Meter zonder meter,
Ik breng door met zingen,
en jij in je serieuze stilte,
je blijft droger en droeviger
Kleine boom, je zag het
je zag het mij overkomen. En jij in je serieuze stilte,
je blijft droger en droeviger
Kleine boom, je zag het
je zag het mij overkomen. Sabanero boom …
Ik kom je vragen, vraag
als toen hij me verliet, kleine boom,
je zag het mij overkomen: ‘Ik zal jou overkomen.