Origineel
Pego a estrada e não olho pra trás. E a cada curva no caminho. Eu corro mais. São tristes seus olhos seu amor acabou. Seus braços fechados para quem. Tanto abraçou. O azul do céu agora acabou. E o outono de nossas vidas. Começou. O som dos seus passos não ouço mais. Quebrando as folhas secas que. O outono trás. Um vento sussurrante canta uma linda. Canção. Querendo acalentar meu otário coração. O azul do céu agora acabou. E o outono de nossas vidas começou
Vertaling
Ik neem de weg en ik kijk niet achterom. En bij elke bocht in de weg. Ik ren verder. Je ogen zijn droevig, je liefde is voorbij. Je armen gesloten voor die ene Je hebt zo stevig vastgehouden. Het blauw van de lucht is nu voorbij. En de herfst van ons leven is begonnen. Het geluid van je voetstappen hoor ik niet meer. Het breken van de droge bladeren die De herfst brengt. Een fluisterende wind zingt een mooi. Liedje. Ik wil mijn sukkelhart kalmeren. De blauwe lucht is nu voorbij. En de herfst van ons leven is begonnen