Origineel
Mas como eu começo depois do fim. O som da porta batendo atrás de mim. Minha vida se parte em pedacinhos pequenos. O que restou, o que dizer, prá quem ligar, aonde ir?. O vazio total e a urgência de recomeçar. Em que casa, em que rua, em que mundo eu vou morar?. Onde eu vou entre o fim do trabalho e o começo do sono?. Prá te esquecer me entrego pra qualquer bobagem na TV. E eu rezo pra dormir. Mas Deus não quer me ouvir. Eu tento resistir. Enquanto a noite e o céu desabam sobre mim. Sobra espaço no armário e agora aqui. O vazio na alma, na cama e ao redor de mim. Caio em prantos na rua e nem ligo,. Me acostumei com vexames. Volta pra mim, me mostra onde eu errei e te perdi. E eu rezo pra dormir. Mas Deus não quer me ouvir. Eu tento resistir. Enquanto a noite e o céu desabam sobre mim
Vertaling
Maar hoe ik begin na het einde. Het geluid van de deur die achter me dichtsloeg. Mijn leven is in kleine stukjes gebroken. Wat blijft er over, wat moet ik zeggen, wie moet ik bellen, waar moet ik heen? De totale leegte en de drang om opnieuw te beginnen. In welk huis, welke straat, in welke wereld zal ik leven? Waar ga ik heen tussen het einde van het werk en het begin van de slaap? Om jou te vergeten geef ik me over aan elke onzin op TV. En ik bid om te slapen. Maar God wil me niet horen. Ik probeer me te verzetten. Terwijl de nacht en de hemel op mij vallen. Er is nog ruimte in de kast en nu hier Leegte in de ziel, in het bed en om me heen. Ik val in tranen op straat en het kan me niet schelen. Ik ben gewend aan verlegenheid. Kom terug naar mij, laat me zien waar ik fout ging en je verloor. En ik bid om te slapen. Maar God wil me niet horen. Ik probeer me te verzetten. Als de nacht en de hemel op mij vallen