Origineel
Eu cheguei no breu da cidade velha. Nas onze janelas. Nas esquinas. Te procurei na orla. Nas ruelas. Na casa daquela vizinha. No balanço desse rio. Ja não ouso mais descer a estação. Pra te esperar. Nosso anoitecer fugiu. A boêmia então me deu a mão. Fui longe. Onde eu te deixei. Onde eu te achei. Onde você passa. Fui longe. Um barco. Um bar. Um porto ao luar. Você nem disfarça. Vem me encontrar. Vem me ver turum dum dum dum. Vem me ver turum dum dum dum. Hey ie. Vem me ver turum dum dum dum. Vem me ver turum dum dum dum. Hey ie
Vertaling
Ik kwam aan op het veld van de oude stad. In de elf ramen. Op de hoeken. Ik zocht je aan de waterkant. In de steegjes. In het huis van die buurman. In de zwaai van deze rivier. Ik durf niet meer naar het station te gaan. Om op jou te wachten. Onze schemering is gevlucht. Bohemia gaf me toen haar hand. Ik ging ver weg. Waar ik je achterliet. Waar ik je gevonden heb. Waar je langskomt. Ik ging ver weg. Een boot. Een bar. Een haven in het maanlicht. Je verbloemt het niet eens. Kom en vind me. Kom naar me toe turum dum dum dum. Kom naar me toe turum dum dum dum. Hallo daar. Kom naar me toe turum dum dum dum. Kom naar me toe turum dum dum dum. Hallo daar.