Origineel
Tá fazendo hoje mais um ano. Que eu despedi dos meus pais. Deixei a casinha branca. E a querencia dos meus ais. Na viagem eu vinha cantando. Mais o meu coração eu deixava pra traz.. Foi na hora da minha partida. Minha pobre mãe eu abracei. Em soluço pedi sua bênção. No seu rosto molhado eu beijei. Adeus minha mãe eu vou embora. Vou deixar minha casa e não mais voltarei.. Pros amigos que me escrevem carta. Vou pedir isso e nada mais. Não perguntem por uma pessoa. Porque muito desgosto me traz. Só por ela eu deixei pai e mãe.. Por eu estar ausente eles choram demais.. Hoje eu levo a vida cantando. Quem lastima vantagem não faz.. Conhecendo este Brsil colosso. Interiores e as capitais. A viola é minha defesa. Ganho a vida fácil e ainda me distrai.. Adeus terra que eu me criei. Adeus serras e adeus coquerais. Adeus povo da velha Congonhas.. Adeus tempo que não volta mais. Hoje longe eu sofro calado. Porque fiz juramento de não voltar mais.
Vertaling
Vandaag is er weer een jaar voorbij. Dat ik afscheid nam van mijn ouders. Ik verliet het kleine witte huis. E a querencia dos meus ais. Tijdens de reis was ik aan het zingen. Maar ik liet mijn hart achter. Het was op het moment van mijn vertrek. Ik omhelsde mijn arme moeder. In snikken vroeg ik om haar zegen. Op haar natte gezicht kuste ik. “Tot ziens, mijn moeder, ik ga weg. Ik zal mijn huis verlaten en nooit meer terugkomen… Aan vrienden die me brieven schrijven. Ik vraag dit en niets meer. Vraag niet naar een persoon. Omdat het me veel verdriet doet. Alleen voor haar heb ik vader en moeder verlaten… Omdat ik afwezig ben en ze huilen te veel… Vandaag leef ik mijn leven zingend. Wie spijt heeft van het voordeel niet te maken… Dit kolossale Brazilië kennende. In het binnenland en de hoofdsteden. De altviool is mijn verdediging. Ik verdien makkelijk de kost en toch leid je me af… Vaarwel aan het land waar ik opgroeide. Vaarwel sierras en vaarwel coquerais. Vaarwel aan de mensen van oud Congonhas… Vaarwel tijd die niet meer terugkomt. Vandaag, ver weg, lijd ik in stilte. Omdat ik een eed heb gezworen niet terug te komen.