Origineel
Com apenas quinze anos eu meus velhos pais. Querendo ser boiadeiro parti sem olhar pra trás. Minha mãe ficou chorando num ranchinho lá em Goiás,. Pedindo a Deus que me olhassem com seus olhos divinais!. Me ajustei com um boiadeiro, cinco anos trabalhei,. E quando fiz vinte anos pra rever meus pais voltei. Eles tinham, se mudado do lugar onde eu deixei. E da nova residência nem notícias encontrei!. Prosseguia lida de gado e com vinte cinco anos. Tocando grande boiada eu cruzava o chão goiano. Num lugar de estrada curta meu gado foi estourando. E na frente uma pessoa a pé ia caminhando.. Pra salvar aquele andante dos cascos dos pantaneiros. Gritei que se encostasse no barranco bem ligeiro. Porém não adiantou – foi seu dia derradeiro. Nessa hora do meu rosto duas lágrimas correram.. Quando a boiada passou, dei um grito de aflição. Ao ver que era minha mãe, o andante do estradão. Já na última agonia me deu mais uma benção. Vi morrer sobre meus braços minha mãe do coração!
Vertaling
Toen ik pas vijftien jaar oud was, mijn oude ouders. Ik wilde veeboer worden en ben zonder omkijken vertrokken. Mijn moeder bleef huilen op een kleine ranch daar in Goiás. God vragend om naar me te kijken met zijn goddelijke ogen! Ik vestigde me bij een veedrijver, vijf jaar werkte ik. En toen ik twintig werd, ging ik terug om mijn ouders te zien. Ze waren verhuisd van de plaats waar ik vertrok. Ik had geen nieuws van hun nieuwe thuis. Ik ging verder met het vee, en op de leeftijd van vijfentwintig. Ik dreef grote kuddes vee over de Goias. In een plaats met een korte weg, barstte mijn vee. En voor hen liep een persoon te voet… Om die wandelaar te redden van de hoeven van de pantaneiros. Ik riep dat als hij heel snel tegen het ravijn leunde. Maar het had geen zin – het was zijn laatste dag. Op dat uur liepen er twee tranen over mijn gezicht. Toen de kudde passeerde, slaakte ik een noodkreet. Toen ik zag dat het mijn moeder was, de wandelaarster van de weg. Al in de laatste lijdensweg gaf hij me nog een zegen. Ik zag mijn moeder van het hart sterven in mijn armen!