Songteksten Vertalen

Zoek vertaling

Artiest:

luiz carlos e santiago

Songtekst:

homenagem a tunico e tinoco e mazinho quevedo

Je bekijkt nu de songtekst en vertaling: luiz carlos e santiago – homenagem a tunico e tinoco e mazinho quevedo ? Hieronder vindt je de songtekst met vertaling naast elkaar weergegeven!

Benieuwd naar het liedje en de betekenis van homenagem a tunico e tinoco e mazinho quevedo? Bekijk de Nederlandse vertaling.

Op onze website vindt je veel meer songteksten met vertalingen van luiz carlos e santiago!

Bekijk ons archief en ontdek welke songteksten & vertalingen van luiz carlos e santiago te vinden zijn!

Origineel

Composição: Luiz Carlos e Santiago. Uma história de sucesso no sertão. Trouxe uma inspiração de compor para vocês. Falo da viola que nasceu no chão caboclo. Com Tunico e Tinoco para cantar neste mundão. São versos lindo na maior simplicidade. Que entra no coração e fala pura verdade. Verdade louca de falar de voz me se. De uma cabocla Tereza que não mereceu viver. Mas neste mundo ninguém sabe quando vai. E Tunico foi embora e não voltou nunca mais. Foi lá pro céu pra cantar com outros anjos. Mas deixou um violeiro pra fazer seus arranjos. Falado. Falo com fé e também falo sem medo. Nos tinidos da viola nos segredos de seus dedos. Falo de um violeiro chamado Mazinho Quevedo. O respeito ao violeiro que merece atenção. Na maior simplicidade chama Tinoco de paizaõ. Viola do chão caboclo viola lá do sertão. Viola de todos os cantos viola da minha paixão. Mexe comigo viola canta comigo seu moço. Esta é minha homenagem a Mazinho e Tinoco .. Volta a cantar. Uma história de sucesso no sertão. Trouxe uma inspiração …….de compor para vocês.

Vertaling

Samenstelling: Luiz Carlos en Santiago. Een succesverhaal in de sertão. Ik bracht een inspiratie om voor jou te componeren. Ik heb het over de gitaar die geboren is in de caboclo bodem. Met Tunico en Tinoco om te zingen in deze grote wereld. Het zijn prachtige verzen in de grootste eenvoud. die het hart binnendringen en de zuivere waarheid spreken. De gekke waarheid van het zelf spreken van de stem. Van een cabocla Tereza die het niet verdiende om te leven. Maar in deze wereld weet niemand wanneer hij zal gaan. En Tunico ging weg en kwam nooit meer terug. Hij ging naar de hemel om met andere engelen te zingen. Maar hij liet een gitarist achter om zijn afspraken te maken. Gesproken. Ik spreek met geloof en ik spreek ook zonder angst. In het rinkelen van de gitaar in de geheimen van zijn vingers. Ik heb het over een gitarist die Mazinho Quevedo heet. Respect voor de gitarist die aandacht verdient. In alle eenvoud, hij noemt Tinoco een paizaõ. Viola do chão caboclo van de achterlanden. Viola uit alle hoeken viola van mijn passie Beweeg met me, altviool, zing met me, jongeman. Dit is mijn eerbetoon aan Mazinho en Tinoco. Zing het nog eens. Een succesverhaal in de achterbuurten. Ik bracht een inspiratie …….de componeren voor jou.