Origineel
Na noite de lua clara. Pego no pinho para cantar. Acorda minha donzela. Vem à janela pra me escutar. Tem pena de quem padece. E não se esquece do teu amor. Meu peito por ti suspira. Tu és a lira do trovador. Minha voz estremecida. Minha querida, vem te dizer. O meu coração não mate. Não me maltrate por te querer. Nesta minha serenata. O luar de prata derramando amor. Aumenta mais o meu pranto. E o teu encanto, divina flor. . Na noite de lua clara. Pego no pinho para cantar. Acorda minha donzela. Vem à janela pra me escutar. Tem pena de quem padece. E não se esquece do teu amor. Meu peito por ti suspira. Tu és a lira do trovador. Minha voz estremecida. Minha querida, vem te dizer. O meu coração não mate. Não me maltrate por te querer. Nesta minha serenata. O luar de prata derramando amor. Aumenta mais o meu pranto. E o teu encanto, divina flor. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)
Vertaling
Op de heldere maanverlichte nacht. Ik neem de den om te zingen. Wakker worden, mijn meisje. Kom naar het raam om naar me te luisteren. Heb medelijden met hen die lijden. En vergeet je liefde niet. Mijn borst zucht voor jou. Jij bent de lier van de minstreel. Mijn trillende stem. Mijn liefste, kom en vertel het me. Mijn hart doodt niet. Mishandel me niet omdat ik je wil. In deze serenade van mij Het zilveren maanlicht morst liefde. Voegt meer aan mijn wenen toe. “En uw charme, goddelijke bloem… In de heldere maanverlichte nacht. Ik neem de den om te zingen. Wakker worden mijn meisje Kom naar het raam om naar me te luisteren. Heb medelijden met hen die lijden. En vergeet je liefde niet. Mijn borst zucht voor jou. Jij bent de lier van de minstreel. Mijn trillende stem. Mijn liefste, kom en vertel het me. Mijn hart doodt niet. Mishandel me niet omdat ik je wil. In deze serenade van mij Het zilveren maanlicht morst liefde. Voegt meer aan mijn wenen toe. En jouw betovering, goddelijke bloem. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)