Waar komen we vandaan, als alles naar dezelfde plek gaat, altijd aan de rand van de afgrond. Ik weet dat er geen weg terug is als onze ziel naar ons kijkt ze ontmoetten elkaar per ongeluk, en geluk werd geworpen. Als je in mij ziet, wat ik in jou zie, laten we onze eenzaamheid niet eeuwig maken. En ik voel je, zolang ik aan je denk, Je verbrandt mijn huid als een koude winter Ik zou de tijd willen stoppen om bij je te zijn, en vind de uitgang naar dit labyrint. Je weet dat in intimiteit alle rivaliteit, het wordt verteerd in onze kussen. Het lot zal het leren, als een ander leven we moeten wachten, van ons te houden zonder complexen. En ik zie in jou, wat je in mij ziet, laten we onze eenzaamheid niet eeuwig maken. En ik voel je, zolang ik aan je denk, Je verbrandt mijn huid als een koude winter Ik zou de tijd willen stoppen om bij je te zijn, en vind de uitgang naar dit labyrint. Het tij zal dalen, de storm zal kalmeren, niets zal ons ooit scheiden. En ik voel je, zolang ik aan je denk, Je verbrandt mijn huid als een koude winter Ik zou de tijd willen stoppen om bij je te zijn, en vind de uitgang naar dit labyrint.