Origineel
Tengo una soledad
tan concurrida
tan llena de nostalgias
y de rostros de vos
de adioses hace tiempo
y besos bienvenidos
de primeras de cambio
y de último vagón. Tengo una soledad
tan concurrida
que puedo organizarla
como una procesión
por colores
tamaños
y promesas
por época
por tacto
y por sabor. Sin un temblor de más
me abrazo a tus ausencias
que asisten y me asisten
con mi rostro de vos. Estoy lleno de sombras
de noches y deseos
de risas y de alguna
maldición. Mis huéspedes concurren
concurren como sueños
con sus rencores nuevos
su falta de candor
yo les pongo una escoba
tras la puerta
porque quiero estar solo
con mi rostro de vos. Pero el rostro de vos
mira a otra parte
con sus ojos de amor
que ya no aman
como víveres
que buscan su hambre
miran y miran
y apagan mi jornada. Las paredes se van
queda la noche
las nostalgias se van
no queda nada. Ya mi rostro de vos
cierra los ojos
y es una soledad
tan desolada.
Vertaling
Ik heb eenzaamheid
zo druk
zo vol nostalgie
en gezichten van jou
tot ziens lang geleden
en kussen welkom
eerste verandering
en laatste auto. Ik heb eenzaamheid
zo druk
dat ik het kan organiseren
als een processie
door kleuren
maten
en belooft
tegen de tijd
door aanraking
en voor smaak. Zonder nog een tremor
Ik omhels je afwezigheden
die me bijstaan ??en bijstaan
met mijn gezicht van jou. Ik zit vol schaduwen
van nachten en wensen
van gelach en wat
verdomme. Mijn gasten zijn aanwezig
ze komen samen als dromen
met hun nieuwe wrok
zijn gebrek aan openheid
Ik heb er een bezem op gedaan
achter de deur
omdat ik alleen wil zijn
met mijn gezicht van jou. Maar je gezicht
kijk ergens anders
met zijn liefdevolle ogen
ze houden niet meer van
zoals boodschappen
die hun honger zoeken
ze kijken en ze kijken
en zet mijn dag uit. De muren verdwijnen
blijf vannacht
de nostalgie is weg
niets blijft over. Al mijn gezicht van jou
sluit je ogen
en het is eenzaamheid
zo verlaten.