Origineel
No sabía, de tristezas, ni de lagrimas. Ni nada, que me hicieran llorar. Yo sabía de cariño, de ternura. Porque a mí desde pequeño. Eso me enseñó mamá, eso me enseñó mamá. Eso y muchas cosas más. Yo jamás sufrí, yo jamás lloré. Yo era muy feliz, yo vivía muy bien. Hasta que te conocí. Vi la vida con dolor. No te miento, fui feliz. Aunque con muy poco amor. Y muy tarde comprendí. Que no te debía amar. Porque ahora pienso en ti. Más que ayer, mucho más. Yo vivía tan distinto. Algo hermoso, algo divino. Lleno de felicidad. Yo sabía de alegrías, la belleza de la vida. Pero no de soledad. Pero no de soledad. De eso y muchas cosas más. Yo jamás sufrí, yo jamás lloré. Yo era muy feliz, yo vivía muy bien. Hasta que te conocí. Vi la vida con dolor. No te miento, fui feliz. Aunque con muy poco amor. Y muy tarde comprendí. Que no te debía amar. Porque ahora pienso en ti. Más que ayer, mucho más. Ah, ah. Ah, ah. Ah, ah. Ah, ah. Ahora quiero que me digas. Si valió o no la pena. El haberte conocido. Porque no te creo más. Y es que tú fuiste muy mala. Si muy mala conmigo. Por eso no te quiero. No te quiero ver jamás. Vete, vete. Vete, salte de mi pena. Vete, no te quiero. No te quiero ver jamás
Vertaling
Ik wist niets van verdriet, of tranen. Noch iets dat me aan het huilen zou maken. Ik wist van genegenheid, van tederheid. Omdat voor mij sinds ik een kind was. Dat is wat mam me geleerd heeft, dat is wat mam me geleerd heeft. Dat en vele andere dingen. Ik heb nooit geleden, ik heb nooit gehuild. Ik was heel gelukkig, ik leefde heel goed. Tot ik jou ontmoette. Ik zag het leven met pijn. Ik lieg niet tegen je, ik was gelukkig. Hoewel met heel weinig liefde. En heel laat begreep ik het. Dat ik niet van je zou moeten houden. Want nu denk ik aan jou. Meer dan gisteren, veel meer. Ik leefde zo anders. Iets moois, iets goddelijks. Vol van geluk. Ik wist van vreugden, de schoonheid van het leven. Maar niet van eenzaamheid. Maar niet van eenzaamheid. Van dat en vele andere dingen. Ik heb nooit geleden, ik heb nooit gehuild. Ik was heel gelukkig, ik leefde heel goed. Tot ik jou ontmoette. Ik zag het leven met pijn. Ik lieg niet tegen je, ik was gelukkig. Hoewel met heel weinig liefde. En heel laat begreep ik het. Dat ik niet van je zou moeten houden. Want nu denk ik aan jou. Meer dan gisteren, veel meer. Ah, ah. Ah, ah. Ah, ah. Ah, ah. Nu wil ik dat je het me vertelt. Of het het waard was of niet. Je leren kennen. Omdat ik je niet meer geloof. En je was echt gemeen tegen me. Als het heel slecht met me gaat. Dat is waarom ik niet van je hou. Ik wil je nooit meer zien. Ga weg, ga weg. Ga weg, ga uit mijn verdriet. Ga weg, ik hou niet van je. Ik wil je nooit meer zien.