Rijden, rijden, rijden Rijden vanuit de hel Gewapend met magie Zonen van Demonen en mensen Dit lied van begroeting Geschreven voor jullie tragische einde Zo lang onze pas De wereld beeft van angst Zwarte winden waaien waar we dichtbij komen. Vermorzelen en doden hen Neem de vrouwen en kinderen. Hete pek en kettingen de lucht in Onze rammende messen Leggen hun scheepsruim bloot Staal ontmoet staal Bijlen, slagzwaarden en schilden Hun hoofden berijden onze speren En lichamen bedekken de velden Vermink en dood ze Neem de vrouwen en kinderen. Gevallen broeder, terwijl ik je zijde gesloten houd Ik vrees dat deze wond je laatste is. Machtige aarde, drinkt nu je bloed. En ik herinner me lang vervlogen dagen Jouw offer zo groot Rust nu, neem uw slaap Want u zult niet ontwaken Laat wraak zoet zijn Want als we marcheren Jouw zwaard rijdt met mij mee. Want als we marcheren Je zwaard rijdt met mij Want als we marcheren Uw zwaard rijdt met mij Voor als we marcheren Uw zwaard komt met mij Jij die mijn broer doodde En allen die jouw kant kiezen Dit is je laatste uur Laat je staal beproefd worden Draai je nu naar me toe Op de tijdloze vlakte Dood me als je kan Dood is leven Bij volle maan verrijzen ze uit hun graven Door zeeën van bloed Vechtend met helse woede Zweren het credo van eenheid Door de cirkel van bloed, zijn wij één Wij kennen geen angst, geboren om te vechten, niet om te vluchten Maken ze af en doden ze Neem de vrouwen en kinderen.