Origineel
Fala pra mim, diz a verdade. O que mudou assim tão de repente. Quero saber de onde vem. Esse medo que machuca a gente. Tá tudo errado, fogo cruzado. E a gente não consegue se entender. Porque não me telefona. Dê notícias de você. Liga ao menos pra dizer. Que o melhor é te esquecer. É a sua indiferença que me mata. É uma invasão, um nó dentro de mim. Coração divide em dois na sua falta. Uma parte é o começo a outra o fim. É a sua indiferença que me mata. Que me mata, que me mata. Coração divide em dois na sua falta. Na sua falta, na sua falta
Vertaling
Vertel me, vertel me de waarheid. Wat is er zo plotseling veranderd. Ik wil weten waar het vandaan komt. Deze angst die ons pijn doet. Alles is verkeerd, kruisvuur. En we kunnen elkaar niet begrijpen. Waarom bel je me niet? Geef me wat nieuws over jou. Bel me tenminste om het me te vertellen. Ik kan je beter vergeten. Het is je onverschilligheid die me doodt. Het is een invasie, een knoop in me. Mijn hart breekt in tweeën als ik je mis. Het ene deel is het begin, het andere het einde. Het is je onverschilligheid die me doodt. Dat doodt me, dat doodt me. Het hart splitst in tweeën door jouw gebrek. In je gebrek, in je gebrek